(ABSDF ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္သံခဲႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)
ႏိုဝင္ဘာ တရက္ေန႔တြင္ တည္ေထာင္မႈသက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF)သည္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲေနဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာဆိုသည္။
အာဏာရွင္ အစိုးရကို လက္နက္ဆြဲကိုင္ ေတာ္လွန္မည္ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာ တရက္ေန႔ တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ABSDF သည္ သက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္အတြင္း ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေပါင္း ၁ဝ,၂၄ ဦး က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။
၂၃ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ABSDF ၏ ျဖတ္သန္းမႈ၊ ရပ္တည္မႈ၊ လက္ရွိအစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အေပၚ အျမင္၊ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္၊ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရးႏွင့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္မႈတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ABSDF ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ရဲေဘာ္ သံခဲကို မဇၥ်ိမသတင္းေထာက္ ထြန္းထြန္းက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ABSDF ဖြဲ႔စည္းျဖစ္ပံု အက်ဥ္းေလး ေျပာျပေပးပါ။
“မကဒတ - ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆိုတာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ သံုးခုရွိခဲ့တယ္။ ေျမေပၚ၊ ေျမေအာက္၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီးေတာ့မွ တုိက္ပြဲသ႑ာန္ သံုးခုထဲမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ရဟန္းရွင္ လူေတြ၊ လူတန္းစားေပါင္းစံုေပါ့ဗ်ာ။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါဝင္တဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အေျခခံေဒသေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ စတင္ေရာက္ရွိတယ္။”
“အဲဒီမွာ အေျခခံယူနစ္ေတြ က်ေနာ္တုိ႔ စၿပီးဖြဲ႔ၾကတယ္။ အဲဒီလို အေျခခံယူနစ္ေတြ စတင္ဖြဲ႔စည္းၿပီးေတာ့မွ ကခ်င္
ေဒသ၊ ရွမ္းေဒသ၊ ကရင္နီေဒသ၊ ပအုိ႔ဝ္ေဒသ၊ ပေလာင္ေဒသ၊ ကရင္ေဒသ၊ မြန္ေဒသ။ အလားတူပဲ အေနာက္ဘက္ မွာလည္းပဲ အိႏၵိယ-ျမန္မာနယ္စပ္ အဲဒီတေလွ်ာက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေရာက္ရွိသြားတယ္။ အဲဒီက အေျခခံ ယူနစ္ေတြကေနၿပီးေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေစလႊတ္တယ္။ ေစလႊတ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဝမ္ခ မွာေပါ့ဗ်ာ။ မကဒတ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔အတြက္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက စတင္ၿပီးေတာ့မွ ေဆြးေႏြးပြဲတခု ေခၚတယ္။”
“ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ေတြ တက္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ မကဒတ - ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ စတင္ ေပၚေပါက္ လာတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ စတင္ေပၚေပါက္လာတဲ့ ၁၉၈၈ ႏုိဝင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔က စၿပီးေတာ့မွ အေျခခံယူနစ္ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကတဆင့္ ခုနက ေျပာသလို ဗဟုိေကာ္မတီကို ေရြးရတယ္။ ဗဟို ေကာ္မတီမွတဆင့္ ဗဟို ဦးေဆာင္ေကာ္မတီကို အဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္ရတာပါ။”
၂၃ ႏွစ္ကာလအတြင္းမွာ မကဒတရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါသလဲ။
“နံပါတ္ (၁) အေျခခံယူဆခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းျခင္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အမ်ားစုရဲ႕ တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရးကင္းမဲ့ျခင္းကို ထပ္တူက်ေအာင္လု႔ိ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္က ၁၉၈၈ မတုိင္ခင္က ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ တိုင္းရင္းသား တန္းတူေရး လႈပ္ရွားမႈဟာ တသီး တျခားစီ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သ႑ာန္မ်ဳိး ရွိခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၿပီးမွာ
ေရာက္ရွိလာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခ်က္ ေတြဟာ အစုအစည္းႏွစ္ခုၾကား
မွာ တဦးနဲ႔တဦး နားလည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏုိင္တယ္။”
“က်ေနာ္တို႔ သြားမယ့္လမ္းဟာ အတူတကြ လက္တြဲခ်ီတက္သြားရမယ္ဆိုတဲ့လမ္း ဆိုတာကို အခိုင္အမာ ယံုယံုၾကည္
ၾကည္နဲ႔ အလုပ္အတူတူ တြဲလုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဒီကေန႔ အခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ဟာ ကခ်င္ေဒသမွာ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ကရင္နီေဒသမွာ ဆက္လက္ၿပီးမွ လက္တြဲ
ေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ KNU ကရင္နယ္ေျမမွာလည္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေနသလို မြန္ေဒသမွာလည္း အတတ္ႏုိင္ ဆံုး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတာ ရွိပါတယ္။”
သက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္ၾကာ ရပ္တည္ေနတဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသလဲ။
“အဓိကအားျဖင့္ မကဒတ ရပ္တည္ရွင္သန္မႈမွာ ႏွစ္ပိုင္းခြဲေျပာရမယ္။ တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ရပ္တည္ ရွင္သန္မႈ
ေပါ့။ ႏုိင္ငံေရးအရ ရပ္တည္ရွင္သန္မႈမွာ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းေဝးလို႔ မရဘူး။ အထူး သျဖင့္ကေတာ့ နအဖရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြၾကားထဲမွာ၊ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ေတြၾကားထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခင္းအက်င္း တခု ရွိတယ္။ ၁၉၉၂ ကေနၿပီးေတာ့မွ ၂ဝ၁ဝ ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခင္းအက်င္းပဲ။ အဲဒါ ဘာလဲဆိုရင္ အေျခခံ ယူနစ္ေတြရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြ လုပ္ထားတဲ့ ကာလ
ျဖစ္တယ္။ ဒီလို အေျခခံကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ တခ်ဳိ႕ေသာ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ရပ္တန္႔ခဲ့ရတယ္။”
“ဒါေပမဲ့လည္း ႏုိင္ငံေရးအေျဖ မထြက္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လြန္ကာလေပါ့ဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေရးအေျဖ ရွာမထြက္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးက ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၂ဝ၁ဝ လည္း လြန္ေကာ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ အလုပ္ေတြ၊ က်ေနာ္တို႔
ေတြနဲ႔ အတူတကြ လက္တြဲတိုက္ပြဲမူေတြဟာ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့မွ ေပၚလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ ျမင္တာက
ေတာ့ မကဒတရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ ေတာက္ေလ်ာက္ တည္ရွိေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါက မကဒတရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္အေပၚမွာ ေျပာခ်င္တာပါ။”
“ဒုတိယတခ်က္ကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးလို ဟာမ်ဳိး၊ ဖူလံုေရးလို ဟာမ်ဳိး။ က်ေနာ္တို႔ေတြအတြက္ လံုေလာက္ႏုိင္တဲ့ ရိကၡာလို ဟာမ်ဳိး။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ေတာ္လွန္ေရး ပံုသ႑ာန္အရ အက်ပ္အတည္း ဆိုတာ အၿမဲတမ္း ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ မတူညီတဲ့အေျခအေနကို က်ေနာ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။”
“ပထမဆံုး က်ေနာ္တုိ႔ ေရာက္စ အေျခအေနဟာ တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ အေျခခံ မိခင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ၊ ဝိုင္းရံမႈေတြက အလံုးအရင္းနဲ႔ ရရွိခဲ့တယ္။ နယ္ေျမေတြကလည္း ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေခတ္ကာလကလည္း အားလံုးက တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ကာလျဖစ္ေနတာ။ ေနာက္ ၾကာလာၿပီးေတာ့မွ ဒုတိယအႀကိမ္ ကာလလို႔ ေျပာရမယ္။ အဲဒီကာလမွာက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔လူေတြ၊ တခ်ဳိ႕ေသာ
ႏုိင္ငံေတြကေနၿပီးေတာ့မွ ရိကၡာလို ကိစၥမ်ဳိးေတြ၊ လူမႈကူညီေထာက္ပံ့ကူညီမႈ မ်ဳိးေတြ ရခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု အခက္အခဲေတြ ေျဖရွင္းႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးတခုလံုး ရပ္တည္ဖုိ႔အတြက္က က်ေနာ္တို႔ အေျဖမထြက္ခဲ့ဘူး။”
“ေနာက္တဆက္တည္းမွာပဲ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ခုနက ေထာက္ပံ့ခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြ က ေထာက္ပံ့မႈေတြ လံုးဝ ရပ္ဆုိင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ေတြအတြက္ အခက္အခဲက အက်ပ္တည္းဆံုးပဲ။ အဲဒီကာလက အခုဆုိရင္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ။ အခုခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြ ရပ္တည္ေနတာဟာ ျပင္ပႏုိင္ငံရဲ႕ အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့မွ ရရွိထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔ ဘဝ ရပ္တည္ခ်က္ဟာ ႏုိင္ငံတကာမွာ
ေရာက္ေနတဲ့ မကဒတ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ ေနာက္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ျပည္သူေတြ၊ အဲဒီ အင္အားစုေတြ ရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။”
ဒီလို အခက္အခဲေတြၾကားက ဘာ့ေၾကာင့္ ရပ္တည္ေနႏိုင္ခဲ့တာလဲ၊ ခံယူခ်က္ကဘာလဲ။
“အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္ပဲလို႔ ေျပာရမယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဓိက ႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္ဟာ ဘာလဲဆုိရင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းေနတယ္။ ေနာက္တခုက တိုင္းရင္းသားေတြရဲဲ႕ တန္းတူေရးေတြက ကင္းမဲ့ေန တယ္။ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို မေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ေသးသေရြ႕က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တုိက္ပြဲေတြက ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ တည္ရွိေနဦးမယ္။”
“က်ေနာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၈-၂ဝ၁ဝ မတုိင္ခင္ အေျခအေနကို က်ေနာ္ ေျပာၿပီးပါေကာ။ ဒီအခါမွာ ဘာေတြ႔ သလဲဆုိရင္ နဝတ၊ နအဖေခတ္က လမ္းျပေျမပံု ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေညာင္ႏွစ္ပင္ ေခတ္။ အဲဒီီေခတ္ မွာလည္း က်ေနာ္
တုိ႔ေတြ အတြက္က ဒီမိုကေရစီေရးေတြက အာမခံခ်က္မရွိခဲ့ဘူး။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဘဝလံုၿခံဳေရးေတြကလည္း အာမခံခ်က္ မရွိသလို တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ တန္းတူေရးေတြကလည္း အာမခံခ်က္ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ သူေတြဟာ ဆက္လက္ တုိက္ပြဲဝင္ရမယ္။”
“တဘက္မွာလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေထြေထြ အက်ပ္အတည္းကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကီးလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအခက္အခဲကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔ဆိုရင္ သူတို႔လုပ္ေနတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္လို ကိစၥမ်ဳိးေတြဟာ အတုအေယာင္ေတြ ျဖစ္ တယ္၊ ေနာက္တခုကေတာ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြဟာ အတုအေယာင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏုိင္ငံေရး အေျခအေန ကို အေျဖရွာမထြက္ေသးသေရြ႔ ဒီတုိက္ပြဲေတြဟာ ဆက္လက္ တည္ရွိေနမယ္။ မတည္ၿငိမ္မႈေတြဟာ ဆက္လက္ တည္ရွိေနမယ္။ ဒါလည္း မကဒတ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ဟာ ဆက္လက္ တုိက္ပြဲဝင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲေတြကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲဖို႔ လိုတယ္။ လူထုတိုက္ပြဲေတြနဲ႔အတူ ေပါင္းစပ္ေနဖို႔ လိုတယ္။”
“အထူးသျဖင့္ မကဒတမွာ အခန္းက႑ ႏွစ္ခုရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ တခုကေတာ့ ဘာလဲဆုိရင္ ဖိအားေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြဟာ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ႏုိင္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒုတိယ တခုကေတာ့ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတဲ့ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔လူေတြဟာ ေပါင္းကူးတံတားေတြ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ခံယူထားတယ္။”
အခု အရပ္သားအစိုးရ တက္လာေနၿပီျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ကာ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကုိေကာ ဘယ္လို သံုးသပ္ထားသလဲ။
“က်ေနာ္တို႔ ျမင္တဲ့ယူဆခ်က္ရွိပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဆိုတာ လမ္းျပေျမပံု ခုႏွစ္ဆင့္ရဲ႕ ရလဒ္တခု ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ရလဒ္ေနာက္ကြယ္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြက က်ဳိးေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ေအာင္ စဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကတည္းက တြက္ရင္ ၆၃ ႏွစ္ရွိတယ္။ အဲဒီ ၆၃ ႏွစ္ထဲမွာမွ ႏွစ္အပိုင္းအျခားနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒရွိတဲ့ ေခတ္ေတြ ရွိတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု မရွိဘဲနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ ရွိတယ္။”
“ဆိုၾကပါစို႔။ ၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္။ အဲဒီေခတ္မွာလည္း မတည္ၿငိမ္ခဲ့ပါဘူး
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေနက။ ေနာက္တခုက ၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ေခတ္။ ဒီေခတ္မွာလည္း တုိင္းျပည္တခုလံုးက မတည္ၿငိမ္ဘူး။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု လံုးဝမရွိတဲ့ နဝတ၊ နအဖ အစိုးရေကာင္စီေခတ္။ ေနာက္ အခု ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ လက္ရွိ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။”
“ဒီလိုမ်ဳိး ခြဲၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔မွာ သင္ခန္းစာထုတ္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ အေျခခံဥပေဒတခုဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားေတြကို အျပည့္အဝ အာမ, မခံႏုိင္ဘူး၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵအေပၚမွာ မမူတည္ဘူး။ ေနာက္ တခုက တုိင္းျပည္ ရဲ႕ အေျခခံႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မျပည့္စံုႏုိင္ဘူးဆုိရင္ တိုင္းျပည္က ဘယ္လိုမွ မတည္ၿငိမ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ စျမင္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ျမင္တာက ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာ ကလည္း လူထုေထာက္ခံမႈနဲ႔ တက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ လူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေရးဆြဲ ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္အုပ္စုအတြက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္တယ္။”
“ဒါေၾကာင့္ ဒီအေျခခံ ဥပေဒဟာ လူထုအတြက္ အာမ မခံႏုိင္သလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ
ေရး၊ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးေတြကိုလည္း အာမ မခံႏုိင္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္က တည္ၿငိမ္မႈကို မေပးႏုိင္ေသးဘူးလို႔ ထင္တယ္။”
ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ဳိးေတြကသာ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္ကို ေပၚထြန္းေစမယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။
“ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကသာ အေကာင္းဆံုး အေျဖပဲ။ ဒီေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို စဖို႔ဆိုရင္ ဒီကေန႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရမယ္၊ တန္းတူညီတူရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ရမယ္။ အားလံုး အေျဖရွာႏုိင္တဲ့ အခင္းအက်င္းေတြ ျဖစ္ရမယ္။”
“ဒါေပမဲ့ အခု ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ အဲဒီအဆင့္ေတြကို မေရာက္ေသးဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ဘာျဖစ္သလဲဆိုရင္ တုိင္းျပည္ရဲ႕တည္ၿငိမ္ေရးကို ပထမ တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးတည္ ၿငိမ္မႈကို တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ လုပ္ရမယ့္ ပထမေျခလွမ္းက ဘာလဲဆိုရင္ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္
ေတြ အပါအဝင္ေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုး လႊတ္ေပးရမယ္။ ေနာက္တခုက တတိုင္းျပည္လံုးမွာ ပစ္ေန၊ ခတ္ေနတဲ့ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာေတြကို တတိုင္းျပည္လံုး ရပ္ပစ္ရမယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈရဲ႕ ပထမ
ေျခလွမ္းလို႔ ယူဆတယ္။”
“အဲဒီကမွတဆင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ ပိုၿပီး ျမင္သာတဲ့ အခင္းအက်င္းေတြ၊ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ အခင္းအက်င္းေတြထဲမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ အေရးအခင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်ျပေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ့ အေျခခံကို ေရာက္သြားဖို႔ လိုတယ္လို႔ ထင္တယ္။”
၂၃ ႏွစ္ေျမာက္ေန႔မွာ ဘာေတြဆက္လုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ကေကာ။
“အထူးသျဖင့္က က်ေနာ္တို႔ ညီလာခံက သတ္မွတ္ထားတာက လူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ ေပါင္းစပ္
ေအာင္ပြဲခံေရး ျဖစ္တယ္။ ဒီေႂကြးေၾကာ္သံဟာ အခုခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ ဆြဲကိုင္ထားဖို႔ လိုတယ္။ ဒီေႂကြးေၾကာ္သံ
ေအာက္မွာ၊ ဒီေသနဂၤဗ်ဴဟာေအာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အဘက္ဘက္က ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုတယ္။”
“ဒါဟာ ဘာလို႔ ေျပာေနလဲဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဟာ ေျပာင္းလဲမႈဟာ စေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕
ႏုိင္ငံေရးဟာ တည္ၿငိမ္မႈကို ရေနေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလံုးဟာ တန္းတူညီတူ ဥပေဒ တခုတည္း
ေအာက္မွာ၊ အားလံုး လုိက္နာႏုိင္တဲ့ ဥပေဒရဲ႕ လံုၿခံဳမႈေအာက္မွာ ရေနေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအေျခခံေအာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲ ထြက္လာႏုိင္တယ္။ အခ်ိန္မေရြး တိုင္းျပည္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးဟာ အက်ဥ္းသားေတြအျဖစ္ ျဖစ္သြားႏုိင္ေသးတဲ့ အေျခအေနရွိတယ္။”
“ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ေပါင္းစပ္ေရးဆိုတဲ့ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ေအာက္မွာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ျပင္ဆင္သြားမယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။”
ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အတြက္ ေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ လက္နက္ကိုင္ တုိက္ပြဲကေကာ ဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ေျပာလုိ႔ရမလဲ။
“ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနတာ မဟုတ္ဘူး မကဒတ က။ မကဒတ က ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကို အၿမဲတမ္းၾကိဳဆိုတယ္။ တန္းတူညီတူရွိတဲ့၊ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ ျဖစ္ထြန္းဖို႔အတြက္ အၿမဲတမ္း တိုက္တြန္းတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ တန္းတူညီတူ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္တဲ့အေျခခံေနာက္မွာ က်ေနာ္ တုိ႔ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ေပါင္းစံု ျပင္ဆင္သြားဖို႔ လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ မွန္းဆတယ္။”
“အဲဒီမွန္းဆခ်က္ရဲ႕ေနာက္မွာ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔
ျပင္ဆင္ေနတယ္။ အားလံုးဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲသာျဖစ္ရင္၊ တန္းတူညီတူ ရွိတဲ့ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးပြဲသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီျပႆနာေတြဟာ တည္ၿငိမ္သြားႏုိင္တယ္၊ ေအးေဆးသြားႏုိင္တယ္။”
“ဒီလုိမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုေပၚမွာပဲ နအဖက အတင္းအက်ပ္ ဆြဲကိုင္ထားမယ္ ဆုိရင္၊ ဒီေဘာင္ထဲကုိပဲ ဆြဲသြင္းထားမယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္္မေရြး လူထုတိုက္ပြဲေတြလည္း ဆက္ေပၚဦးမယ္၊ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ ေတြကလည္း ဆက္ရွိေနဦးမယ္လို႔ ယူဆထားတဲ့အတြက္ ဒါကို ျပင္ဆင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။”
ႏိုဝင္ဘာ တရက္ေန႔တြင္ တည္ေထာင္မႈသက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF)သည္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲေနဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာဆိုသည္။
အာဏာရွင္ အစိုးရကို လက္နက္ဆြဲကိုင္ ေတာ္လွန္မည္ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာ တရက္ေန႔ တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ABSDF သည္ သက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္အတြင္း ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေပါင္း ၁ဝ,၂၄ ဦး က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္ဟုလည္း သိရသည္။
၂၃ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ABSDF ၏ ျဖတ္သန္းမႈ၊ ရပ္တည္မႈ၊ လက္ရွိအစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အေပၚ အျမင္၊ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးမႈႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္၊ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရးႏွင့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္မႈတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ABSDF ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ရဲေဘာ္ သံခဲကို မဇၥ်ိမသတင္းေထာက္ ထြန္းထြန္းက ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ABSDF ဖြဲ႔စည္းျဖစ္ပံု အက်ဥ္းေလး ေျပာျပေပးပါ။
“မကဒတ - ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆိုတာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ သံုးခုရွိခဲ့တယ္။ ေျမေပၚ၊ ေျမေအာက္၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီးေတာ့မွ တုိက္ပြဲသ႑ာန္ သံုးခုထဲမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုၿပီးေတာ့မွ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ရဟန္းရွင္ လူေတြ၊ လူတန္းစားေပါင္းစံုေပါ့ဗ်ာ။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါဝင္တဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြဟာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အေျခခံေဒသေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ စတင္ေရာက္ရွိတယ္။”
“အဲဒီမွာ အေျခခံယူနစ္ေတြ က်ေနာ္တုိ႔ စၿပီးဖြဲ႔ၾကတယ္။ အဲဒီလို အေျခခံယူနစ္ေတြ စတင္ဖြဲ႔စည္းၿပီးေတာ့မွ ကခ်င္
ေဒသ၊ ရွမ္းေဒသ၊ ကရင္နီေဒသ၊ ပအုိ႔ဝ္ေဒသ၊ ပေလာင္ေဒသ၊ ကရင္ေဒသ၊ မြန္ေဒသ။ အလားတူပဲ အေနာက္ဘက္ မွာလည္းပဲ အိႏၵိယ-ျမန္မာနယ္စပ္ အဲဒီတေလွ်ာက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေရာက္ရွိသြားတယ္။ အဲဒီက အေျခခံ ယူနစ္ေတြကေနၿပီးေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေစလႊတ္တယ္။ ေစလႊတ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ဝမ္ခ မွာေပါ့ဗ်ာ။ မကဒတ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔အတြက္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက စတင္ၿပီးေတာ့မွ ေဆြးေႏြးပြဲတခု ေခၚတယ္။”
“ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ေတြ တက္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ မကဒတ - ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ စတင္ ေပၚေပါက္ လာတာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ စတင္ေပၚေပါက္လာတဲ့ ၁၉၈၈ ႏုိဝင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔က စၿပီးေတာ့မွ အေျခခံယူနစ္ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြကတဆင့္ ခုနက ေျပာသလို ဗဟုိေကာ္မတီကို ေရြးရတယ္။ ဗဟို ေကာ္မတီမွတဆင့္ ဗဟို ဦးေဆာင္ေကာ္မတီကို အဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္ရတာပါ။”
၂၃ ႏွစ္ကာလအတြင္းမွာ မကဒတရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါသလဲ။
“နံပါတ္ (၁) အေျခခံယူဆခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းျခင္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အမ်ားစုရဲ႕ တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရးကင္းမဲ့ျခင္းကို ထပ္တူက်ေအာင္လု႔ိ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္က ၁၉၈၈ မတုိင္ခင္က ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ တိုင္းရင္းသား တန္းတူေရး လႈပ္ရွားမႈဟာ တသီး တျခားစီ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သ႑ာန္မ်ဳိး ရွိခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၿပီးမွာ
ေရာက္ရွိလာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခ်က္ ေတြဟာ အစုအစည္းႏွစ္ခုၾကား
မွာ တဦးနဲ႔တဦး နားလည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏုိင္တယ္။”
“က်ေနာ္တို႔ သြားမယ့္လမ္းဟာ အတူတကြ လက္တြဲခ်ီတက္သြားရမယ္ဆိုတဲ့လမ္း ဆိုတာကို အခိုင္အမာ ယံုယံုၾကည္
ၾကည္နဲ႔ အလုပ္အတူတူ တြဲလုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဒီကေန႔ အခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ဟာ ကခ်င္ေဒသမွာ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ကရင္နီေဒသမွာ ဆက္လက္ၿပီးမွ လက္တြဲ
ေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ KNU ကရင္နယ္ေျမမွာလည္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေနသလို မြန္ေဒသမွာလည္း အတတ္ႏုိင္ ဆံုး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတာ ရွိပါတယ္။”
သက္တမ္း ၂၃ ႏွစ္ၾကာ ရပ္တည္ေနတဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လို ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသလဲ။
“အဓိကအားျဖင့္ မကဒတ ရပ္တည္ရွင္သန္မႈမွာ ႏွစ္ပိုင္းခြဲေျပာရမယ္။ တခုကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ရပ္တည္ ရွင္သန္မႈ
ေပါ့။ ႏုိင္ငံေရးအရ ရပ္တည္ရွင္သန္မႈမွာ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းေဝးလို႔ မရဘူး။ အထူး သျဖင့္ကေတာ့ နအဖရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြၾကားထဲမွာ၊ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ေတြၾကားထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခင္းအက်င္း တခု ရွိတယ္။ ၁၉၉၂ ကေနၿပီးေတာ့မွ ၂ဝ၁ဝ ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခင္းအက်င္းပဲ။ အဲဒါ ဘာလဲဆိုရင္ အေျခခံ ယူနစ္ေတြရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြ လုပ္ထားတဲ့ ကာလ
ျဖစ္တယ္။ ဒီလို အေျခခံကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ တခ်ဳိ႕ေသာ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ရပ္တန္႔ခဲ့ရတယ္။”
“ဒါေပမဲ့လည္း ႏုိင္ငံေရးအေျဖ မထြက္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လြန္ကာလေပါ့ဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေရးအေျဖ ရွာမထြက္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးက ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၂ဝ၁ဝ လည္း လြန္ေကာ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ အလုပ္ေတြ၊ က်ေနာ္တို႔
ေတြနဲ႔ အတူတကြ လက္တြဲတိုက္ပြဲမူေတြဟာ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့မွ ေပၚလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ ျမင္တာက
ေတာ့ မကဒတရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ ေတာက္ေလ်ာက္ တည္ရွိေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါက မကဒတရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္အေပၚမွာ ေျပာခ်င္တာပါ။”
“ဒုတိယတခ်က္ကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးလို ဟာမ်ဳိး၊ ဖူလံုေရးလို ဟာမ်ဳိး။ က်ေနာ္တို႔ေတြအတြက္ လံုေလာက္ႏုိင္တဲ့ ရိကၡာလို ဟာမ်ဳိး။ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ေတာ္လွန္ေရး ပံုသ႑ာန္အရ အက်ပ္အတည္း ဆိုတာ အၿမဲတမ္း ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ မတူညီတဲ့အေျခအေနကို က်ေနာ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။”
“ပထမဆံုး က်ေနာ္တုိ႔ ေရာက္စ အေျခအေနဟာ တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ အေျခခံ မိခင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ၊ ဝိုင္းရံမႈေတြက အလံုးအရင္းနဲ႔ ရရွိခဲ့တယ္။ နယ္ေျမေတြကလည္း ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေခတ္ကာလကလည္း အားလံုးက တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ကာလျဖစ္ေနတာ။ ေနာက္ ၾကာလာၿပီးေတာ့မွ ဒုတိယအႀကိမ္ ကာလလို႔ ေျပာရမယ္။ အဲဒီကာလမွာက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔လူေတြ၊ တခ်ဳိ႕ေသာ
ႏုိင္ငံေတြကေနၿပီးေတာ့မွ ရိကၡာလို ကိစၥမ်ဳိးေတြ၊ လူမႈကူညီေထာက္ပံ့ကူညီမႈ မ်ဳိးေတြ ရခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္ကာလမွာ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု အခက္အခဲေတြ ေျဖရွင္းႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးတခုလံုး ရပ္တည္ဖုိ႔အတြက္က က်ေနာ္တို႔ အေျဖမထြက္ခဲ့ဘူး။”
“ေနာက္တဆက္တည္းမွာပဲ ဘာျဖစ္လာလဲဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ခုနက ေထာက္ပံ့ခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြ က ေထာက္ပံ့မႈေတြ လံုးဝ ရပ္ဆုိင္းလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ေတြအတြက္ အခက္အခဲက အက်ပ္တည္းဆံုးပဲ။ အဲဒီကာလက အခုဆုိရင္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ။ အခုခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြ ရပ္တည္ေနတာဟာ ျပင္ပႏုိင္ငံရဲ႕ အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့မွ ရရွိထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔ ဘဝ ရပ္တည္ခ်က္ဟာ ႏုိင္ငံတကာမွာ
ေရာက္ေနတဲ့ မကဒတ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ ေနာက္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ျပည္သူေတြ၊ အဲဒီ အင္အားစုေတြ ရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။”
ဒီလို အခက္အခဲေတြၾကားက ဘာ့ေၾကာင့္ ရပ္တည္ေနႏိုင္ခဲ့တာလဲ၊ ခံယူခ်က္ကဘာလဲ။
“အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္ပဲလို႔ ေျပာရမယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဓိက ႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္ဟာ ဘာလဲဆုိရင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္းေနတယ္။ ေနာက္တခုက တိုင္းရင္းသားေတြရဲဲ႕ တန္းတူေရးေတြက ကင္းမဲ့ေန တယ္။ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို မေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ေသးသေရြ႕က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တုိက္ပြဲေတြက ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ တည္ရွိေနဦးမယ္။”
“က်ေနာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၈-၂ဝ၁ဝ မတုိင္ခင္ အေျခအေနကို က်ေနာ္ ေျပာၿပီးပါေကာ။ ဒီအခါမွာ ဘာေတြ႔ သလဲဆုိရင္ နဝတ၊ နအဖေခတ္က လမ္းျပေျမပံု ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေညာင္ႏွစ္ပင္ ေခတ္။ အဲဒီီေခတ္ မွာလည္း က်ေနာ္
တုိ႔ေတြ အတြက္က ဒီမိုကေရစီေရးေတြက အာမခံခ်က္မရွိခဲ့ဘူး။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဘဝလံုၿခံဳေရးေတြကလည္း အာမခံခ်က္ မရွိသလို တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ တန္းတူေရးေတြကလည္း အာမခံခ်က္ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ သူေတြဟာ ဆက္လက္ တုိက္ပြဲဝင္ရမယ္။”
“တဘက္မွာလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေထြေထြ အက်ပ္အတည္းကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကီးလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအခက္အခဲကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔ဆိုရင္ သူတို႔လုပ္ေနတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္လို ကိစၥမ်ဳိးေတြဟာ အတုအေယာင္ေတြ ျဖစ္ တယ္၊ ေနာက္တခုကေတာ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတြဟာ အတုအေယာင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏုိင္ငံေရး အေျခအေန ကို အေျဖရွာမထြက္ေသးသေရြ႔ ဒီတုိက္ပြဲေတြဟာ ဆက္လက္ တည္ရွိေနမယ္။ မတည္ၿငိမ္မႈေတြဟာ ဆက္လက္ တည္ရွိေနမယ္။ ဒါလည္း မကဒတ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ဟာ ဆက္လက္ တုိက္ပြဲဝင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲေတြကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲဖို႔ လိုတယ္။ လူထုတိုက္ပြဲေတြနဲ႔အတူ ေပါင္းစပ္ေနဖို႔ လိုတယ္။”
“အထူးသျဖင့္ မကဒတမွာ အခန္းက႑ ႏွစ္ခုရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္။ တခုကေတာ့ ဘာလဲဆုိရင္ ဖိအားေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႔ လူေတြဟာ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ႏုိင္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒုတိယ တခုကေတာ့ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတဲ့ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ က်ေနာ္တုိ႔လူေတြဟာ ေပါင္းကူးတံတားေတြ ျဖစ္ရမယ္လို႔ ခံယူထားတယ္။”
အခု အရပ္သားအစိုးရ တက္လာေနၿပီျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ကာ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကုိေကာ ဘယ္လို သံုးသပ္ထားသလဲ။
“က်ေနာ္တို႔ ျမင္တဲ့ယူဆခ်က္ရွိပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဆိုတာ လမ္းျပေျမပံု ခုႏွစ္ဆင့္ရဲ႕ ရလဒ္တခု ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ရလဒ္ေနာက္ကြယ္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြက က်ဳိးေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္ေအာင္ စဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကတည္းက တြက္ရင္ ၆၃ ႏွစ္ရွိတယ္။ အဲဒီ ၆၃ ႏွစ္ထဲမွာမွ ႏွစ္အပိုင္းအျခားနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒရွိတဲ့ ေခတ္ေတြ ရွိတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု မရွိဘဲနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ ရွိတယ္။”
“ဆိုၾကပါစို႔။ ၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္။ အဲဒီေခတ္မွာလည္း မတည္ၿငိမ္ခဲ့ပါဘူး
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေနက။ ေနာက္တခုက ၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ေခတ္။ ဒီေခတ္မွာလည္း တုိင္းျပည္တခုလံုးက မတည္ၿငိမ္ဘူး။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု လံုးဝမရွိတဲ့ နဝတ၊ နအဖ အစိုးရေကာင္စီေခတ္။ ေနာက္ အခု ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ လက္ရွိ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။”
“ဒီလိုမ်ဳိး ခြဲၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔မွာ သင္ခန္းစာထုတ္ၾကည့္လို႔ရတယ္။ အေျခခံဥပေဒတခုဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားေတြကို အျပည့္အဝ အာမ, မခံႏုိင္ဘူး၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵအေပၚမွာ မမူတည္ဘူး။ ေနာက္ တခုက တုိင္းျပည္ ရဲ႕ အေျခခံႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မျပည့္စံုႏုိင္ဘူးဆုိရင္ တိုင္းျပည္က ဘယ္လိုမွ မတည္ၿငိမ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ စျမင္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ျမင္တာက ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာ ကလည္း လူထုေထာက္ခံမႈနဲ႔ တက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ လူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေရးဆြဲ ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္အုပ္စုအတြက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္တယ္။”
“ဒါေၾကာင့္ ဒီအေျခခံ ဥပေဒဟာ လူထုအတြက္ အာမ မခံႏုိင္သလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ
ေရး၊ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးေတြကိုလည္း အာမ မခံႏုိင္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္က တည္ၿငိမ္မႈကို မေပးႏုိင္ေသးဘူးလို႔ ထင္တယ္။”
ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ဳိးေတြကသာ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္ကို ေပၚထြန္းေစမယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။
“ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကသာ အေကာင္းဆံုး အေျဖပဲ။ ဒီေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို စဖို႔ဆိုရင္ ဒီကေန႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိရမယ္၊ တန္းတူညီတူရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ရမယ္။ အားလံုး အေျဖရွာႏုိင္တဲ့ အခင္းအက်င္းေတြ ျဖစ္ရမယ္။”
“ဒါေပမဲ့ အခု ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ အဲဒီအဆင့္ေတြကို မေရာက္ေသးဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ဘာျဖစ္သလဲဆိုရင္ တုိင္းျပည္ရဲ႕တည္ၿငိမ္ေရးကို ပထမ တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးတည္ ၿငိမ္မႈကို တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ လုပ္ရမယ့္ ပထမေျခလွမ္းက ဘာလဲဆိုရင္ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္
ေတြ အပါအဝင္ေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုး လႊတ္ေပးရမယ္။ ေနာက္တခုက တတိုင္းျပည္လံုးမွာ ပစ္ေန၊ ခတ္ေနတဲ့ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာေတြကို တတိုင္းျပည္လံုး ရပ္ပစ္ရမယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈရဲ႕ ပထမ
ေျခလွမ္းလို႔ ယူဆတယ္။”
“အဲဒီကမွတဆင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးမႈေတြဟာ ပိုၿပီး ျမင္သာတဲ့ အခင္းအက်င္းေတြ၊ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ အခင္းအက်င္းေတြထဲမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ အေရးအခင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်ျပေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ့ အေျခခံကို ေရာက္သြားဖို႔ လိုတယ္လို႔ ထင္တယ္။”
၂၃ ႏွစ္ေျမာက္ေန႔မွာ ဘာေတြဆက္လုပ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ကေကာ။
“အထူးသျဖင့္က က်ေနာ္တို႔ ညီလာခံက သတ္မွတ္ထားတာက လူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ ေပါင္းစပ္
ေအာင္ပြဲခံေရး ျဖစ္တယ္။ ဒီေႂကြးေၾကာ္သံဟာ အခုခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ ဆြဲကိုင္ထားဖို႔ လိုတယ္။ ဒီေႂကြးေၾကာ္သံ
ေအာက္မွာ၊ ဒီေသနဂၤဗ်ဴဟာေအာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အဘက္ဘက္က ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုတယ္။”
“ဒါဟာ ဘာလို႔ ေျပာေနလဲဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဟာ ေျပာင္းလဲမႈဟာ စေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕
ႏုိင္ငံေရးဟာ တည္ၿငိမ္မႈကို ရေနေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလံုးဟာ တန္းတူညီတူ ဥပေဒ တခုတည္း
ေအာက္မွာ၊ အားလံုး လုိက္နာႏုိင္တဲ့ ဥပေဒရဲ႕ လံုၿခံဳမႈေအာက္မွာ ရေနေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအေျခခံေအာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲ ထြက္လာႏုိင္တယ္။ အခ်ိန္မေရြး တိုင္းျပည္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးဟာ အက်ဥ္းသားေတြအျဖစ္ ျဖစ္သြားႏုိင္ေသးတဲ့ အေျခအေနရွိတယ္။”
“ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လူထုတိုက္ပြဲနဲ႔ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ေပါင္းစပ္ေရးဆိုတဲ့ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ေအာက္မွာ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ျပင္ဆင္သြားမယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။”
ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အတြက္ ေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ လက္နက္ကိုင္ တုိက္ပြဲကေကာ ဘယ္ေလာက္ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ေျပာလုိ႔ရမလဲ။
“ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနတာ မဟုတ္ဘူး မကဒတ က။ မကဒတ က ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကို အၿမဲတမ္းၾကိဳဆိုတယ္။ တန္းတူညီတူရွိတဲ့၊ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ ျဖစ္ထြန္းဖို႔အတြက္ အၿမဲတမ္း တိုက္တြန္းတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ တန္းတူညီတူ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္တဲ့အေျခခံေနာက္မွာ က်ေနာ္ တုိ႔ တိုက္ပြဲသ႑ာန္ေပါင္းစံု ျပင္ဆင္သြားဖို႔ လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ မွန္းဆတယ္။”
“အဲဒီမွန္းဆခ်က္ရဲ႕ေနာက္မွာ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္တုိ႔
ျပင္ဆင္ေနတယ္။ အားလံုးဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲသာျဖစ္ရင္၊ တန္းတူညီတူ ရွိတဲ့ ေတြ႔ဆံု
ေဆြးေႏြးပြဲသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒီျပႆနာေတြဟာ တည္ၿငိမ္သြားႏုိင္တယ္၊ ေအးေဆးသြားႏုိင္တယ္။”
“ဒီလုိမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုေပၚမွာပဲ နအဖက အတင္းအက်ပ္ ဆြဲကိုင္ထားမယ္ ဆုိရင္၊ ဒီေဘာင္ထဲကုိပဲ ဆြဲသြင္းထားမယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္္မေရြး လူထုတိုက္ပြဲေတြလည္း ဆက္ေပၚဦးမယ္၊ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ ေတြကလည္း ဆက္ရွိေနဦးမယ္လို႔ ယူဆထားတဲ့အတြက္ ဒါကို ျပင္ဆင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။”
Baht Exchange Rate
0 comments ::
စာဖတ္သူေတြရဲ့ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ... !