ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရိွေပမယ့္ ထူးခၽြန္ခ်င္ေသးသည့္… သူ

KIO မိုင္ဂ်ာယန္ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ မိုင္ဂ်ာယန္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္။

သူမအသက္တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္။ ျမန္မာျပည္ပညာေရးစနစ္အရ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မတ္လတြင္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္း ေျဖဆုိရမည့္ အရြယ္။ အရြယ္ငယ္ေပမယ့္ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးသည္။ ဆင္းရဲသား နာမက်န္းသူမ်ားကုိ ေစတနာ အရင္းခံ ကုသေပးႏိုင္မည့္ ဆရာဝန္မႀကီးျဖစ္ခ်င္သည္။
သူမအမည္က လမိုင္ရြယ္ဆန္႔။ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးနယ္ေျမထဲရွိ တရုတ္နယ္စပ္ႏွင့္ကပ္လ်က္ မိုင္ဂ်ာယန္ ၿမိဳ႕ကေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သည္။

ေက်းလက္ေန ဆင္းရဲသည့္ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားမိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားခဲ့သည္၊၊ ျမန္မာျပည္သား မိဘတုိင္း မိမိသားသမီး တကၠသုိလ္ဝင္တန္းေရာက္ၿပီဆုိလွ်င္ ရွိသမွ်အကုန္ပံုေအာၿပီး ေထာက္ပံ့ေပးတတ္ၾကသကဲ့သုိ႔ ရြယ္ဆန္႔၏ မိဘမ်ားကလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပင္၊၊ သုိ႔ေပမယ့္ ကံတရားက ရြယ္ဆန္႔ဘက္ကုိ အေလးမသာခဲ့။

၁၇ ႏွစ္ နီးပါး ရပ္စဲခဲ့သည့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ႔ ႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔၏ စစ္ပြဲမီးက ၂၀၁၁ခုႏွစ္ ဇြန္လဆန္းမွာေတာ့ တဟုန္ထုိးေတာက္ေလာင္ လာပါေတာ့သည္၊၊ ဒီအတြက္ ရလဒ္က ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္  ပူးတြဲပညာသင္ၾကားခြင့္အစီအစဥ္ကုိ ရပ္စဲခဲ့သည္။

“စာေမးပြဲ သြားေျဖလို႔ မရေတာ့ဘူးဆိုတာ ၾကားတာနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းေၾကကြဲသြားခဲ့တယ္။” ဟု ရြယ္ဆန္႔မွ ဆိုသည္။

၁၉၉၄ခုႏွစ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလုိက္ခ်ိန္မွစ၍ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (KIO) မွ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအား ျမန္မာအစုိးရေက်ာင္းမ်ားတြင္ သီးသန္႔စာသင္ခန္းမ်ားျဖင့္ ပူးတြဲပညာသင္ၾကားခြင့္ေပးသည့္ အစီအစဥ္မ်ားရွိခဲ့သည္။

လြတ္ေျမာက္ေရးနယ္ေျမရွိ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားက ကခ်င္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားသုိ႔ ေဘာ္ဒါေဆာင္မ်ားျဖင့္ လာေရာက္ေနထုိင္ၾကၿပီး ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကုိ ေျဖဆုိၾကရျခင္းျဖစ္သည္၊၊

ရြယ္ဆန္႔ မွာ ျမန္မာျပည္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုခု တက္ခ်င္သည္။ ထူးခၽြန္၊ ထက္ျမတ္၊ တိုးတက္ခ်င္သည္။ ျမန္မာအစိုးရေက်ာင္းမွ ၉တန္းကိုလည္း ေအာင္ျမင္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။

၁၀တန္းေက်ာင္းအတြက္ လိုအပ္သည့္ စာအုပ္၊ အဝတ္အစား အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ကာ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕သို႔ ခရီးဦးစမွာပင္ ျပည္တြင္း စစ္ပြဲေၾကာင့္ လွမ္းထားေသာေျခလွမ္း ရပ္တန္႔ခဲ့ရသည္။ ၁၅ႏွစ္သမီးေလး ရြယ္ဆန္႔ ျမန္မာျပည္ တကၠသုိလ္ဝင္ခြင့္အိပ္မက္မ်ား ေဆာင္းရာသီ ျမဴႏွင္းပမာ လြင့္ျပယ္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။

ျမန္မာအစိုးရမွ တြဲလ်က္ သီးသန္႔ ပညာသင္ၾကားေပးသည့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းမွ ရည္မွန္းထားသည့္ ဆရာဝန္မႀကီး ျဖစ္ခ်င္သည့္ ပန္းတိုင္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရသလို ျမန္မာျပည္ တကၠသိုလ္ တက္ရန္ စိတ္ကူးလည္း ပ်က္သုန္းသြားခဲ့ျပန္သည္။

အဌမတန္းတြင္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမရွိ အထက္တန္းေက်ာင္း ေလးေက်ာင္းမွ ထူးခၽြန္စာေမးပြဲ၌ ပထမဆု ရရိွခဲ့သူျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးႀကီးျဖင့္ အေပ်ာ္ေထြးပိုက္ရင္း ပန္းတိုင္တို႔ ခ်ီတက္ေနသည္။

မၾကာပါ နဝမတန္းေရာက္ေတာ့ “ျဖစ္ခ်င္တာက ဆရာဝန္ေလ၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေက်ာင္းမွာက ေဘာဂေဗဒႏွင့္ ဝိဇၹာ ဘာသာရပ္ ႏွစ္ရပ္ပဲ ရိွတယ္။ အရမ္းကို စိတ္ပ်က္သြားတာပဲ။” ဟု သူမ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆံုးရႈံးခဲ့ရေၾကာင္း ဆိုသည္။

ျမန္မာျပည္ပညာေရးစနစ္အရ ဇီဝေဗဒဘာသာတြဲ မယူလွ်င္ ေဆးတကၠသုိလ္ဝင္ခြင့္မရႏူိင္ေပ။

သုိ႔ေပမယ့္ ေကအိုင္အို ပညာေရးေက်ာင္းေတြ ေဘာဂေဗဒ ပညာရပ္ႏွင့္ ဝိဇၹာဘာသာရပ္ ႏွစ္ခုတည္းသာ ရိွသည္။ သူမ အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ပါ၊၊ ဆရာဆရာမမ်ား မျပည့္စံုမႈ သင္ရုိးၫြန္းတမ္းအားနည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည့္ ရြယ္ဆန္႔ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာတြဲကုိသာ မခ်ိတင္ကဲ ယူခဲ့ရေခ်သည္။

ဒီအထိ သူမစိတ္ဓာတ္ေတြ မက် အိပ္မက္ေတြ အေတာင္မက်ဳိး ခဲ့ေပ၊၊ အနာဂတ္အတြက္ အေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္ၿပီး စာကုိႀကိဳးစားၿပီးက်က္မွတ္သည္၊၊ တုိင္းရင္းသူျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ျမန္မာစာကုိ သူမသိပ္ မပုိင္ႏူိင္ေပမယ့္ က်န္သည့္ငါးဘာသာအတြက္ ဂုဏ္ထူး ေမွ်ာ္မွန္းသည္၊၊ သုိ႔ေပမယ့္ ျမန္မာစစ္တပ္မေတာ္ႏွင့္ ေကအိုင္ေအ စစ္တပ္မေတာ္တို႔၏ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္  ဒီကေလးငယ္၏ ဒုတိယ အႀကိမ္ အနာဂတ္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ျပန္သည္။

ျပည္သူလူထုအတြက္  တပုိင္တႏိုင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖုိ႔ သူမ အနာဂတ္ ေနာက္တစ္နည္း ေျပာင္းခဲ့ရျပန္သည္။ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထဲရွိ သူနာျပဳသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားေရးျဖစ္သည္။

ဆယ္တန္းကုိ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထဲရွိ ေက်ာင္းမွ ဆက္လက္ေျဖဆုိမည္၊၊ တနည္းဆုိေသာ္ သူမ၏ ေအာင္စာရင္းက ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ တရားမဝင္ စာရြက္တစ္ရြက္ျဖစ္သြားမည္၊၊ ဒါေပမယ့္ သူမခ်စ္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိျပန္ပါ။

“အကယ္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရလာရင္ေတာ့ ျမစ္ႀကီးနားေက်ာင္းမွာ ျပန္သြားတက္မယ္။ ထူးခၽြန္ေအာင္ ျပန္သြားေျဖမယ္။”