ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းအား စာေရးဆရာမ်ား၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ နားလည္သည့္ လူထုက ကန္႔ကြက္လွ်က္ ရွိခ်ိန္တြင္ ကာတြန္း ဟာဂ်ဴလီ (ကသာ) သည္လည္း ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္း ကန္႔ကြက္သည့္ ကာတြန္းမ်ား ဆက္တုိက္ ေရးဆြဲကာ ၎၏ facebook စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပလွ်က္ ရွိသည္။ ကာတြန္း ဟာဂ်ဴလီ (ကသာ) သည္ ျမစ္ႀကီးနား ေအာက္ဘက္ ကသာၿမိဳ႕နယ္ ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္သည္။ ဧရာဝတီျမစ္၏ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႕ ႀကံဳေနရသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တတ္ေျမာက္ ထားသည့္ ကာတြန္းပညာ အသံုးျပဳကာ ဧရာဝတီျမစ္ကို တတ္အားသေရြ႕ ကာကြယ္ ခ်င္သည္ဆိုေသာ ကာတြန္းဟာဂ်ဴလီ (ကသာ) အား ဧရာဝတီ မဂၢဇင္း သတင္းေထာက္ ေအးခ်မ္းေျမ့က ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ထားပါသည္။
ဟာဂ်ဴလီ (ကသာ) သည္ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ကာတြန္းမ်ားကို အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး လက္ရွိလည္း ဧရာဝတီျမစ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားအား ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေရးသားေနသူ ျဖစ္သည္။
ေမး။ ။ ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းနံေဘး ကသာၿမိဳ႕မွာ ေနေနတဲ့ ကာတြန္းဆရာ တေယာက္အေနနဲ႔ ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္း ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ နားလည္ထားလဲ။
ေျဖ။ ။ ကသာက ဧရာဝတီရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားကိုး၊ ျမစ္ႀကီးနား ျမစ္ဆံုနဲ႔ ဘာမွမေဝးဘူးေလ။ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ဒီေန႔ေရႀကီးရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရႀကီးမွာ။ ျမစ္ႀကီးနား ဒုကၡေရာက္ရင္ ကသာ ဒုကၡေရာက္မယ္။ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝွမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေနတဲ့သူေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကမယ္၊ လူေတြ ေသၾကမယ္။ ဒါ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ဟာေပါ့။ ဒီဆည္ႀကီးရဲ႕ အျမင့္ေပနဲ႔ အက်ယ္က နည္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျမစ္ေရရဲ႕ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ သံုးမယ္လို႔ ဝန္ႀကီးကေျပာေပမယ့္ ဒါ မေသခ်ာဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရစီးေရလာေတြ ေျပာင္းသြားမယ္၊ ေရစူး တိမ္သြားမယ္၊ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြဆို ေကာသြားမယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို ျမစ္ေၾကာင္း က်ဥ္းသြားမယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္း ဗန္းေမာ္တို႔၊ ကသာတို႔ ဆိုတာက ျမစ္ကိုအားကိုးၿပီး ေရေၾကာင္းခရီး သြားေနၾကရတာကိုး။ သေဘၤာေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ေတြ မသြားႏုိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္းက လူေတြ ဒုကၡေရာက္မယ္။
ဒါေပမယ့္ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အဲဒီလို ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တာေတြကို ဒီအထက္ပိုင္းက လူထုက မသိဘူး၊ နားမလည္ၾကဘူး။ စားဝတ္ေနေရး လံုးပန္းေနရေတာ့ အဲဒီေလာက္ထိ မေတြးႏုိင္ၾကဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာကေန ဒါကို ေျပာရမယ္။ မီဒီယာ ဆိုတာက အထက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ကာတြန္းဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ သူတို႔က တတ္ႏိုင္ သေလာက္ စည္းရံုးရမယ္။ ဒါႀကီးျဖစ္သြားရင္ ဘာျဖစ္လာႏုိင္တယ္ဆိုတာ လႈံ႔ေဆာ္ရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္းမွာ ဒါေလးေတြ ဗဟုသုတ ေျပာဖို႔ နည္းေနေသးတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒါကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျပာတာေပါ့။ စားဝတ္ ေနေရး က်ပ္တည္း ေနေတာ့ ဗဟုသုတအရာမွာ အေတာ္အားနည္းတယ္။ သူတို႔မွာစိုးရိမ္စရာ ရွိေနတယ္ဆိုတာကို သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ ဒီေကာင္ႀကီးက အႏၱရာယ္ရွိတယ္၊ အထက္ပိုင္းကလူေတြအတြက္ ပိုၿပီး အႏၱရာယ္က နီးတယ္။ ဒါကို သူတို႔သိေအာင္ ေျပာရမယ္၊ စည္းရံုးရမယ္၊ ေရးသားရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။
ေနာက္တခ်က္က ဒီျမစ္ဆံု စီမံကိန္းကိစၥ ေျပာတယ္၊ ဆိုတယ္၊ ေရးသားေနတယ္ ဆိုတာ အမ်ိဳးသားအေရး အတြက္ ေျပာတာ၊ ႏုိင္ငံေရးန႔ဲ မဆိုင္ဘူးဆိုတာကို လူထု သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ အားလံုးဝိုင္းၾက ဝန္းၾကဖို႔ လိုတယ္။
ေမး။ ။ ျမစ္ဆံု ကာတြန္းေတြကို facebook ေပၚမွာပဲ တင္တာလား။ ျပည္တြင္းက ဂ်ာနယ္ေတြမွာ၊ မဂၢဇင္းေတြမွာေကာ ေဖာ္ျပလို႔ မရဘူးလား။
ေျဖ။ ။ ဂ်ာနယ္ေတြ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပလို႔မရပါဘူး။ က်ေနာ့္ facebook မွာပဲတင္တာပါ။ အဲဒီက တဆင့္ယူသံုး ၾကတာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒီလို လူမႈကြန္ရက္ေတြ ေပၚလာေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာ ပိုေကာင္းလာတယ္။ က်ေနာ္ဆို ကာတြန္းေရးလာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္းမွာဆို နည္းနည္းေလး ေတြးစရာပါလာရင္ အျဖဳတ္ခံရတာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ကာတြန္း မဆြဲခ်င္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ပ်က္ၿပီး ကာတြန္းမဆြဲတာေတာင္ ၾကာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း facebook လိုမ်ိဳးေတြ ေပၚလာေတာ့ က်ေနာ္ ကာတြန္းဆြဲျဖစ္တယ္။ ေန႔တုိင္းလိုလိုကို ဆြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဟာေတြ ေပၚလာတာကို ေက်းဇူးတကယ္ တင္တယ္၊ လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာေလး တခုလို ခံစားရတယ္။
ေမး။ ။ ဧရာဝတီ ျမစ္ေဘးမွာ ေနၿပီး ဒီအေၾကာင္းကို ျမင္ေန၊ ေတြ႕ေန၊ ပိုသိေနတဲ့ လူတေယာက္ အေနနဲ႔ ေဒသခံ လူထုက ဒီဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ ကိစၥ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ပိုသိလာဖို႔ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္မယ္ ထင္သလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ပဲ ထုိင္ထုိင္၊ ဘယ္မွာပဲ ထုိင္ထုိင္ ဒီစကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဒါႀကီးၿပီးသြားရင္ ငါတို႔ ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္ ဆိုတာေတာ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျပာေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စာေရးဆရာ၊ ကာတြန္းဆရာေတြ ဆိုတာကလည္း အေပါင္းအသင္းက နည္းနည္း က်ယ္ျပန္႔တာကိုး။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ ႏုိင္သေလာက္ေလးေတြ ေျပာရင္းနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး သိသြားႏုိင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီဘက္ အထက္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့၊ ဒီဘက္ ထီးခ်ိဳင့္၊ ေရႊဘို၊ ဗန္းေမာ္၊ ကသာ၊ကာတြန္းဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရးဆရာေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္တယ္၊တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒီ ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ အေၾကာင္း ကိုယ့္လူထုကို ေျပာၾကစမ္းပါလို႔ က်ေနာ္ တုိက္တြန္းခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ အခုက ျမစ္ဆံုဆည္ ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ကန္႔ကြက္တဲ့သူေတြ မ်ားလာတယ္၊ သိတဲ့သူလည္း ပိုမ်ားလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေပၚမွာ တံတားေတြ အမ်ားႀကီးေဆာက္တာတို႔၊ ေရႊက်င္တာတို႔၊ ျမစ္ေဘးက သစ္ေတာေတြ ခုတ္တာတုိ႔ေၾကာင့္ ျမစ္က စပ်က္စီးေနၿပီမဟုတ္လား။ သာမန္ လူတေယာက္အေနနဲ႔ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေတြကို သိသေလာက္ ေျပာျပႏုိင္မလား။
ေျဖ။ ။ အေျပာင္းအလဲေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း က်ေနာ္ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ဆိုရင္ တႏွစ္တည္းမွာ ဧရာဝတီလင္းပိုင္ ၆ ေကာင္ေသတယ္။ လင္းပိုင္ ေသရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ရွာေဖြၿပီးေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီ လင္းပုိင္ေတြက ေက်ာက္ေျမာင္းနဲ႔ ေရႊဘိုၾကားမွာေနတာ။ ဧရာဝတီမွာပဲ ေနၾကတာ။ ႏုိင္ငံျခား သားေတြ လာလာၾကည့္ရတဲ့ အေကာင္ေတြေပါ့။ အဲဒီေကာင္ေတြ ေသတဲ့အခ်ိန္က ဆင္းခန္း ဆိုတဲ့ရြာကေန ဧရာဝတီ ျမစ္ကူးတံတား ေဆာက္ေနတာ၊ ဗန္းေမာ္ - ကသာ ရထားလမ္း ေဖာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။
လင္းပိုင္ေသရျခင္းက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အသံဆူညံမႈ ေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ ေရအေျပာင္းအလဲ၊ အပူအေအး ေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ ေရထု ညစ္ညမ္းမႈေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာေၾကာင့္သူတို႔ေသတယ္ ဆိုတာ ရွာႏိုင္မွ ဧရာဝတီမွာ ဘာေတြျပဳျပင္သင့္တယ္ ဆိုတာသိမယ္။ က်ေနာ္အဲဒါေတြ ေရးေပမယ့္ ဘယ္သူကမွလည္း မျပင္ၾကပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ ေရႊက်င္ေနတဲ့သူေတြသံုးေနတဲ့ ဆိုင္ယာႏုိက္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါ အင္မတန္ျပင္းတဲ့အဆိပ္ပဲ။ ဆုိင္ယာႏုိက္သံုးၿပီး ေရႊဖမ္းတဲ့ကိစၥေတြ က်ေနာ္တို႔ တေလွ်ာက္လံုး ေရးလာတယ္။ ၁၀ ပုဒ္မွာ တပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ေဖာ္ျပခံရတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျပဳျပင္တာေတာ့ ဘာမွ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဧရာဝတီကေန ေရလမ္းနဲ႔လာေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံသား တေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႕တယ္။ သူေျပာသြားတာ ေလးက ေတာ္ေတာ္ေလး သတိထားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ သူေျပာတာက သူတို႔ ဒိန္းမတ္မွာ အရင္က ျမစ္တခုရွိတယ္။ အခု ဧရာဝတီလိုပဲတဲ့၊ အဲဒီျမစ္ကုိ မထိန္းသိမ္းခဲ့လို႔ ျမစ္ေကာသြားတယ္၊ ေရခ်ိဳးဖို႔ေတာင္ ျမစ္က မက်န္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီျမစ္ႀကီးကို အခု ျပန္ထိန္းသိမ္းေနၿပီ ျပဳျပင္ေနၿပီ၊ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ဆို အရင္အတုိင္း ျပန္ျမင္ရေတာ့မယ္တဲ့။ အဲဒါလည္း က်ေနာ္ေရးဖူးတယ္။
ေနာက္တခု ဧရာဝတီမွာ ျဖစ္ေနတာက ေလာင္စာ သေဘၤာေတြေပါ့။ ကသာကေန အထက္ပိုင္းကို သြားေနတာေတြ။ ကသာမွာ ဆီသိုေလွာင္တဲ့ေနရာရွိတယ္။ အဲဒီကို ဆီသေဘၤာေတြ အမ်ားႀကီးပဲဝင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမစ္ျပင္မွာ ဆီယိုဖိတ္မႈေတြေပါ့၊ ျမစ္ထဲမွာ ဆီေတြကို ပြေနတာပဲ။ ဧရာဝတီျမစ္ ကမ္းနားတေလွ်ာက္ဆိုရင္ ဆီေဝ့ေနလို႔ အဝတ္ေလွ်ာ္လို႔ေတာင္ မရဘူး။ ညစ္ပတ္ေနတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဓိကက သြားလာေနတဲ့ ကုမၸဏီသေဘၤာႀကီးေတြ ေၾကာင့္ေပါ့။ သူတို႔ စည္းကမ္းမရွိလို႔ေပါ့။
က်ေနာ္တို႔ ျမစ္ေရကေတာ့ ေသာက္ေရအျဖစ္က မသံုးသေလာက္ကို ရွိသြားၿပီ။ အရင္ကေတာ့ ေသာက္တယ္။ အခုေတာ့ သံုးေရေလာက္ပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ခ်ိဳးတယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းေတြမွာ အဝီစိတြင္းတူးတယ္၊ အဲဒီေရကိုေတာ့ သံုးတယ္ေပါ့။
ေမး။ ။ အခုန ေျပာသြားတာက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အေနနဲ႔ ထိခိုက္မႈေတြဆိုရင္၊ လူမႈဘဝ ထိခိုက္မႈ အေနနဲ႔ေကာ။ ဘာေတြရွိလဲ။
ေျဖ။ ။ လူမႈေရး အခက္အခဲေတြ ရွိတာေပါ့။ ေရလမ္းေပါက္ေနတဲ့ ေနရာ ေရလမ္း မေပါက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒါက အခက္အခဲ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမွာ ျဖစ္ေနတယ္၊ ဧရာဝတီျမစ္ေဘးမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳး သိပ္မရွိေသးဘူး၊ လူသိပ္ မသိေသးဘူး။ ေနာက္တခုက ကမ္းပါးၿပိဳတာေပါ့။ ကမ္းပါးၿပိဳလို႔ ရြာေတြပါသြားတာ က်ေနာ္တို႔ ကသာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ႏွစ္တုိင္းလိုပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကဆို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ဘုရားေတြ ပါသြားတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းကုန္တာေၾကာင့္ရယ္၊ ထိမ္းသိမ္းမႈ အားနည္းလို႔ရယ္ေပါ့။ ေနာက္ သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းကုန္လို႔။ ေရႊေက်ာ ရွာေနတဲ့ သူေတြဆိုရင္ ဧရာဝတီ ျမစ္ထဲက ေရေတြကို ေရစုပ္စက္ႀကီးေတြနဲ႔ ေတာင္ေပၚ ဆြဲယူတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာ ေမွ်ာစိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေတာင္ကမ္းပါးရံ မွာ ရွိေနတဲ့ ေျမေတြ၊ သစ္ပင္ေတြအကုန္လုံုး ျမစ္ထဲပါသြားတယ္။ အဲဒီမွာ ျမစ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းကုန္တယ္။ တျခားေနရာမွာ ေျမၿပိဳတာေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါေတြက ျမင္ေနရတာပဲ။ ဘယ္သူမွလည္း ဒါေတြကို မတားပါဘူး။ ဒါေတြက ႏွစ္တုိင္း ျဖစ္ေနတာပါ။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျမစ္ဆံုဆည္ ေဆာက္ေနတဲ့ ေနရာကိုေတာ့ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြ ေျပာေနတာေတြ ၾကားရတယ္၊ ဖတ္ရတယ္။ ဒီဧရာဝတီျမစ္ေဘးမွာ ေနေနတဲ့သူဆိုေတာ့ ၾကားတာနဲ႔တင္ ၾကက္သီးထတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ မိုးႀကီးတဲ့ ရာသီမွာေတာင္ ဒီေန႔ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ေရႀကီးရင္၊ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရႀကီးတာေလ။ ဒီေန႔ ဟိုမွာ ေရက်ရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရက်တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ေရေလွာင္ကန္ႀကီး တခုခုျဖစ္လို႔ ျမစ္ႀကီးနား ေရျမဳပ္ရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရျမဳပ္မွာပဲ။ ဒုကၡေရာက္ၾကဦးမယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဆည္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကိုယ္တတ္တဲ့ ပညာနဲ႔ တားဆီးသြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ ထားတယ္။
ေမး။ ။ တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္တဲ့အျပင္ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ စာေပပညာရွင္ေတြနဲ႔ ဘယ္လို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြ ရွိလဲ။ ေဒသခံေတြကို ပညာေပးတာမ်ိဳးကအစ ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္မယ္ထင္လဲ။ ဘယ္လို ျဖစ္ေစခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ ျမစ္ဆံုဆည္ ကန္႔ကြက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔က နည္းနည္းေတာ့ အဆက္ျပတ္ ေနတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ တခါေတာ့ သူတို႔ ကသာကို လာတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႕တယ္။ တကယ္တမ္း လူထုကို တန္ဖိုးရွိရွိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပညာေပး တာမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ အပ်င္းေျပ လင္းပိုင္ၾကည့္ရံု သက္သက္ထက္ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ ေဒသခံေတြကို ပညာေပးေစခ်င္တယ္။ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ ေဝမယ္၊ ေဟာေျပာမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဟာေတြကို ေရးၿပီး ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ ေျပာမယ္၊ စာကပ္မယ္ေပါ့။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ေစခ်င္တယ္။
အဲဒီတုန္းက သူတို႔အဖြဲ႕လာတုန္းကဆို ရုပ္ရွင္မင္းသား ရဲတိုက္ ပါတယ္ဗ်။ ရဲတုိက္ဆိုရင္ နယ္ေတြက၊ ရြာခံေတြက အရမ္းကို သေဘာက် ေနၾကတာ။ အဲဒီေတာ့ ရြာေတြမွာ ရဲတုိက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ ျပမယ္ဗ်ာ၊ သူတို႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လိုက္နာလို႔ရမယ့္ အခ်က္ကေလးေတြကို ေျပာျပမယ္ဆိုရင္ ပိုထိေရာက္မယ္ ထင္တယ္ဗ်။ ပရိသတ္ သိတဲ့သူ တေယာက္ေယာက္က ေျပာရင္ ပိုထိေရာက္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဥပမာ - က်ေနာ္ေျပာတယ္ ဆိုရင္ အခြန္း ၁၀၀ ေျပာ၊ တခြန္း နားထဲေရာက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔လို နာမည္ရွိတဲ့သူ တေယာက္က ေျပာလိုက္ရင္ တခြန္းေျပာ၊ တခြန္း နားထဲကို ဒိန္းကနဲ ေရာက္မယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းႏုိင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဒသခံ မီဒီယာ သမားေတြကလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မယ္၊ ကူညီေပးမယ္၊ သူတို႔ကလည္း အဲဒီလို နာမည္ရွိၿပီး ပရိသတ္ သိတဲ့သူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ပညာေပးမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပ့ါဗ်ာ။
ေမး။ ။ ကာတြန္းဆရာ တေယာက္၊ ျမစ္ကမ္းေဘး ျမစ္ညာက ေဒသခံ တေယာက္အေနနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြကို တခုခု ေျပာခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘာေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာ ရွိတယ္ဗ်။ ကမၻာမွာ ထင္ရွားတဲ့ျမစ္ႀကီးေတြ ရွိတဲ့ထဲမွာ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးလည္း ပါတယ္။ ျမစ္တစင္းက တႏုိင္ငံလံုးနဲ႔ သက္ဆုိင္ ေနတယ္ဆိုတာ ဒီ ဧရာဝတီပဲ ရွိတာ။ ဒီေတာ့ ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးက တန္ဖိုးရွိတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြ ဂုဏ္ယူရတဲ့ ျမစ္ႀကီး။ ဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ ထိမ္းရမွာ။ ဒါကို အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား ဆိုတာနဲ႔ ဗန္းျပ ကိုင္ေပါက္ၿပီး ေျပာေနတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လက္သင့္ခံလို႔မရဘူး။
သူတို႔က အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားလို႔ ေျပာတယ္ ဆိုရင္ လူထုက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဳးစီးပြား ရွိမွာလဲ။ တကယ္တမ္း သူတို႔ ေျပာသလို ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔က ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရမွာေလ၊ တရုတ္ႀကီးက ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းယူသြားမွာ။ ဒါႀကီး ေအာင္ျမင္သြားရင္ တုိင္းျပည္က တိုးတက္သြားမလား၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးသြားမလား၊ ေခတ္မီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္သြားမလား၊ မျဖစ္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီကရတဲ့ အသီးအပြင့္က ဘယ္သူေတြစားရမလဲ၊ ဒါေတြ လူတုိင္းလည္းသိေနတာပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနတာ ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္ဘူး၊ အမ်ိဳးသားေရး ဆိုေတာ့ ေမာင္နီအစိုးရ ျဖစ္ေစ၊ ေမာင္ျဖဴ အစိုးရျဖစ္ေစ လူထု အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစမယ့္ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို ေျပာရမွာပဲ။ အဲဒီလို ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး လက္ညႇိဳး မထိုးေစခ်င္ဘူး။ ျမစ္ဆံုဆည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာရင္ NLD လည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ ႀကံ့ခိုင္ေရးလည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ စစ္တပ္လည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ KIO၊ KIA လည္းျဖစ္မွာပဲ။ ဒါ အမ်ိဳးသားအားလံုးနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းႀကီး ပ်က္သြားလို႔လည္း ဒီအစိုးရ ျပဳတ္က် သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို ဘာလို႔လုပ္ခ်င္ေနရတာလဲ။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ ကိုယ့္အတၱနဲ႔ယွဥ္ၿပီး လူထုဒုကၡေရာက္မယ့္ အလုပ္မ်ိဳးေတြ မလုပ္ၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ခ်င္တာပါ။ ဒါပါပဲ။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား မဟုတ္ဘဲ၊ တရုတ္ အက်ိဳးစီးပြားပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ လူထုဆႏၵကို ေတာင္းဆိုေနတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒါကိုေတာ့ လက္ေလွ်ာ့ေပးပါလို႔ ေျပာခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ။
ဟာဂ်ဴလီ (ကသာ) သည္ ျမန္မာ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ကာတြန္းမ်ားကို အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး လက္ရွိလည္း ဧရာဝတီျမစ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေဆာင္းပါးမ်ားအား ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေရးသားေနသူ ျဖစ္သည္။ေမး။ ။ ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းနံေဘး ကသာၿမိဳ႕မွာ ေနေနတဲ့ ကာတြန္းဆရာ တေယာက္အေနနဲ႔ ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္း ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ နားလည္ထားလဲ။
ေျဖ။ ။ ကသာက ဧရာဝတီရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားကိုး၊ ျမစ္ႀကီးနား ျမစ္ဆံုနဲ႔ ဘာမွမေဝးဘူးေလ။ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ဒီေန႔ေရႀကီးရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရႀကီးမွာ။ ျမစ္ႀကီးနား ဒုကၡေရာက္ရင္ ကသာ ဒုကၡေရာက္မယ္။ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝွမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေနတဲ့သူေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကမယ္၊ လူေတြ ေသၾကမယ္။ ဒါ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ဟာေပါ့။ ဒီဆည္ႀကီးရဲ႕ အျမင့္ေပနဲ႔ အက်ယ္က နည္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျမစ္ေရရဲ႕ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ သံုးမယ္လို႔ ဝန္ႀကီးကေျပာေပမယ့္ ဒါ မေသခ်ာဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရစီးေရလာေတြ ေျပာင္းသြားမယ္၊ ေရစူး တိမ္သြားမယ္၊ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြဆို ေကာသြားမယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို ျမစ္ေၾကာင္း က်ဥ္းသြားမယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္း ဗန္းေမာ္တို႔၊ ကသာတို႔ ဆိုတာက ျမစ္ကိုအားကိုးၿပီး ေရေၾကာင္းခရီး သြားေနၾကရတာကိုး။ သေဘၤာေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ေတြ မသြားႏုိင္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္းက လူေတြ ဒုကၡေရာက္မယ္။
ဒါေပမယ့္ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အဲဒီလို ဒုကၡေရာက္ႏိုင္တာေတြကို ဒီအထက္ပိုင္းက လူထုက မသိဘူး၊ နားမလည္ၾကဘူး။ စားဝတ္ေနေရး လံုးပန္းေနရေတာ့ အဲဒီေလာက္ထိ မေတြးႏုိင္ၾကဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာကေန ဒါကို ေျပာရမယ္။ မီဒီယာ ဆိုတာက အထက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ကာတြန္းဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ သူတို႔က တတ္ႏိုင္ သေလာက္ စည္းရံုးရမယ္။ ဒါႀကီးျဖစ္သြားရင္ ဘာျဖစ္လာႏုိင္တယ္ဆိုတာ လႈံ႔ေဆာ္ရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အထက္ပိုင္းမွာ ဒါေလးေတြ ဗဟုသုတ ေျပာဖို႔ နည္းေနေသးတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒါကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျပာတာေပါ့။ စားဝတ္ ေနေရး က်ပ္တည္း ေနေတာ့ ဗဟုသုတအရာမွာ အေတာ္အားနည္းတယ္။ သူတို႔မွာစိုးရိမ္စရာ ရွိေနတယ္ဆိုတာကို သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ ဒီေကာင္ႀကီးက အႏၱရာယ္ရွိတယ္၊ အထက္ပိုင္းကလူေတြအတြက္ ပိုၿပီး အႏၱရာယ္က နီးတယ္။ ဒါကို သူတို႔သိေအာင္ ေျပာရမယ္၊ စည္းရံုးရမယ္၊ ေရးသားရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခ်က္က ဒီျမစ္ဆံု စီမံကိန္းကိစၥ ေျပာတယ္၊ ဆိုတယ္၊ ေရးသားေနတယ္ ဆိုတာ အမ်ိဳးသားအေရး အတြက္ ေျပာတာ၊ ႏုိင္ငံေရးန႔ဲ မဆိုင္ဘူးဆိုတာကို လူထု သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ အားလံုးဝိုင္းၾက ဝန္းၾကဖို႔ လိုတယ္။
ေမး။ ။ ျမစ္ဆံု ကာတြန္းေတြကို facebook ေပၚမွာပဲ တင္တာလား။ ျပည္တြင္းက ဂ်ာနယ္ေတြမွာ၊ မဂၢဇင္းေတြမွာေကာ ေဖာ္ျပလို႔ မရဘူးလား။
ေျဖ။ ။ ဂ်ာနယ္ေတြ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပလို႔မရပါဘူး။ က်ေနာ့္ facebook မွာပဲတင္တာပါ။ အဲဒီက တဆင့္ယူသံုး ၾကတာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒီလို လူမႈကြန္ရက္ေတြ ေပၚလာေတာ့ အလုပ္လုပ္ရတာ ပိုေကာင္းလာတယ္။ က်ေနာ္ဆို ကာတြန္းေရးလာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္းမွာဆို နည္းနည္းေလး ေတြးစရာပါလာရင္ အျဖဳတ္ခံရတာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ကာတြန္း မဆြဲခ်င္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ပ်က္ၿပီး ကာတြန္းမဆြဲတာေတာင္ ၾကာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း facebook လိုမ်ိဳးေတြ ေပၚလာေတာ့ က်ေနာ္ ကာတြန္းဆြဲျဖစ္တယ္။ ေန႔တုိင္းလိုလိုကို ဆြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဟာေတြ ေပၚလာတာကို ေက်းဇူးတကယ္ တင္တယ္၊ လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာေလး တခုလို ခံစားရတယ္။
ေမး။ ။ ဧရာဝတီ ျမစ္ေဘးမွာ ေနၿပီး ဒီအေၾကာင္းကို ျမင္ေန၊ ေတြ႕ေန၊ ပိုသိေနတဲ့ လူတေယာက္ အေနနဲ႔ ေဒသခံ လူထုက ဒီဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ ကိစၥ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုတာ ပိုသိလာဖို႔ ဘာေတြလုပ္ႏုိင္မယ္ ထင္သလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ပဲ ထုိင္ထုိင္၊ ဘယ္မွာပဲ ထုိင္ထုိင္ ဒီစကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဒါႀကီးၿပီးသြားရင္ ငါတို႔ ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္တယ္ ဆိုတာေတာ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေျပာေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စာေရးဆရာ၊ ကာတြန္းဆရာေတြ ဆိုတာကလည္း အေပါင္းအသင္းက နည္းနည္း က်ယ္ျပန္႔တာကိုး။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ ႏုိင္သေလာက္ေလးေတြ ေျပာရင္းနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး သိသြားႏုိင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီဘက္ အထက္ပိုင္းမွာ ရွိတဲ့၊ ဒီဘက္ ထီးခ်ိဳင့္၊ ေရႊဘို၊ ဗန္းေမာ္၊ ကသာ၊ကာတြန္းဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရးဆရာေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္တယ္၊တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒီ ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ အေၾကာင္း ကိုယ့္လူထုကို ေျပာၾကစမ္းပါလို႔ က်ေနာ္ တုိက္တြန္းခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ အခုက ျမစ္ဆံုဆည္ ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ကန္႔ကြက္တဲ့သူေတြ မ်ားလာတယ္၊ သိတဲ့သူလည္း ပိုမ်ားလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေပၚမွာ တံတားေတြ အမ်ားႀကီးေဆာက္တာတို႔၊ ေရႊက်င္တာတို႔၊ ျမစ္ေဘးက သစ္ေတာေတြ ခုတ္တာတုိ႔ေၾကာင့္ ျမစ္က စပ်က္စီးေနၿပီမဟုတ္လား။ သာမန္ လူတေယာက္အေနနဲ႔ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ေတြကို သိသေလာက္ ေျပာျပႏုိင္မလား။
ေျဖ။ ။ အေျပာင္းအလဲေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္း က်ေနာ္ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ဆိုရင္ တႏွစ္တည္းမွာ ဧရာဝတီလင္းပိုင္ ၆ ေကာင္ေသတယ္။ လင္းပိုင္ ေသရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို ရွာေဖြၿပီးေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီ လင္းပုိင္ေတြက ေက်ာက္ေျမာင္းနဲ႔ ေရႊဘိုၾကားမွာေနတာ။ ဧရာဝတီမွာပဲ ေနၾကတာ။ ႏုိင္ငံျခား သားေတြ လာလာၾကည့္ရတဲ့ အေကာင္ေတြေပါ့။ အဲဒီေကာင္ေတြ ေသတဲ့အခ်ိန္က ဆင္းခန္း ဆိုတဲ့ရြာကေန ဧရာဝတီ ျမစ္ကူးတံတား ေဆာက္ေနတာ၊ ဗန္းေမာ္ - ကသာ ရထားလမ္း ေဖာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။
လင္းပိုင္ေသရျခင္းက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အသံဆူညံမႈ ေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ ေရအေျပာင္းအလဲ၊ အပူအေအး ေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ ေရထု ညစ္ညမ္းမႈေၾကာင့္လည္း ေသႏုိင္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာေၾကာင့္သူတို႔ေသတယ္ ဆိုတာ ရွာႏိုင္မွ ဧရာဝတီမွာ ဘာေတြျပဳျပင္သင့္တယ္ ဆိုတာသိမယ္။ က်ေနာ္အဲဒါေတြ ေရးေပမယ့္ ဘယ္သူကမွလည္း မျပင္ၾကပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ ေရႊက်င္ေနတဲ့သူေတြသံုးေနတဲ့ ဆိုင္ယာႏုိက္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါ အင္မတန္ျပင္းတဲ့အဆိပ္ပဲ။ ဆုိင္ယာႏုိက္သံုးၿပီး ေရႊဖမ္းတဲ့ကိစၥေတြ က်ေနာ္တို႔ တေလွ်ာက္လံုး ေရးလာတယ္။ ၁၀ ပုဒ္မွာ တပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ေဖာ္ျပခံရတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျပဳျပင္တာေတာ့ ဘာမွ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဧရာဝတီကေန ေရလမ္းနဲ႔လာေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံသား တေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႕တယ္။ သူေျပာသြားတာ ေလးက ေတာ္ေတာ္ေလး သတိထားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ သူေျပာတာက သူတို႔ ဒိန္းမတ္မွာ အရင္က ျမစ္တခုရွိတယ္။ အခု ဧရာဝတီလိုပဲတဲ့၊ အဲဒီျမစ္ကုိ မထိန္းသိမ္းခဲ့လို႔ ျမစ္ေကာသြားတယ္၊ ေရခ်ိဳးဖို႔ေတာင္ ျမစ္က မက်န္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီျမစ္ႀကီးကို အခု ျပန္ထိန္းသိမ္းေနၿပီ ျပဳျပင္ေနၿပီ၊ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၊ ၃၀ ေလာက္ဆို အရင္အတုိင္း ျပန္ျမင္ရေတာ့မယ္တဲ့။ အဲဒါလည္း က်ေနာ္ေရးဖူးတယ္။
ေနာက္တခု ဧရာဝတီမွာ ျဖစ္ေနတာက ေလာင္စာ သေဘၤာေတြေပါ့။ ကသာကေန အထက္ပိုင္းကို သြားေနတာေတြ။ ကသာမွာ ဆီသိုေလွာင္တဲ့ေနရာရွိတယ္။ အဲဒီကို ဆီသေဘၤာေတြ အမ်ားႀကီးပဲဝင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမစ္ျပင္မွာ ဆီယိုဖိတ္မႈေတြေပါ့၊ ျမစ္ထဲမွာ ဆီေတြကို ပြေနတာပဲ။ ဧရာဝတီျမစ္ ကမ္းနားတေလွ်ာက္ဆိုရင္ ဆီေဝ့ေနလို႔ အဝတ္ေလွ်ာ္လို႔ေတာင္ မရဘူး။ ညစ္ပတ္ေနတယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဓိကက သြားလာေနတဲ့ ကုမၸဏီသေဘၤာႀကီးေတြ ေၾကာင့္ေပါ့။ သူတို႔ စည္းကမ္းမရွိလို႔ေပါ့။
က်ေနာ္တို႔ ျမစ္ေရကေတာ့ ေသာက္ေရအျဖစ္က မသံုးသေလာက္ကို ရွိသြားၿပီ။ အရင္ကေတာ့ ေသာက္တယ္။ အခုေတာ့ သံုးေရေလာက္ပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ခ်ိဳးတယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းေတြမွာ အဝီစိတြင္းတူးတယ္၊ အဲဒီေရကိုေတာ့ သံုးတယ္ေပါ့။
ေမး။ ။ အခုန ေျပာသြားတာက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အေနနဲ႔ ထိခိုက္မႈေတြဆိုရင္၊ လူမႈဘဝ ထိခိုက္မႈ အေနနဲ႔ေကာ။ ဘာေတြရွိလဲ။
ေျဖ။ ။ လူမႈေရး အခက္အခဲေတြ ရွိတာေပါ့။ ေရလမ္းေပါက္ေနတဲ့ ေနရာ ေရလမ္း မေပါက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒါက အခက္အခဲ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမွာ ျဖစ္ေနတယ္၊ ဧရာဝတီျမစ္ေဘးမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳး သိပ္မရွိေသးဘူး၊ လူသိပ္ မသိေသးဘူး။ ေနာက္တခုက ကမ္းပါးၿပိဳတာေပါ့။ ကမ္းပါးၿပိဳလို႔ ရြာေတြပါသြားတာ က်ေနာ္တို႔ ကသာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ႏွစ္တုိင္းလိုပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကဆို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ ဘုရားေတြ ပါသြားတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းကုန္တာေၾကာင့္ရယ္၊ ထိမ္းသိမ္းမႈ အားနည္းလို႔ရယ္ေပါ့။ ေနာက္ သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းကုန္လို႔။ ေရႊေက်ာ ရွာေနတဲ့ သူေတြဆိုရင္ ဧရာဝတီ ျမစ္ထဲက ေရေတြကို ေရစုပ္စက္ႀကီးေတြနဲ႔ ေတာင္ေပၚ ဆြဲယူတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာ ေမွ်ာစိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေတာင္ကမ္းပါးရံ မွာ ရွိေနတဲ့ ေျမေတြ၊ သစ္ပင္ေတြအကုန္လုံုး ျမစ္ထဲပါသြားတယ္။ အဲဒီမွာ ျမစ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းကုန္တယ္။ တျခားေနရာမွာ ေျမၿပိဳတာေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါေတြက ျမင္ေနရတာပဲ။ ဘယ္သူမွလည္း ဒါေတြကို မတားပါဘူး။ ဒါေတြက ႏွစ္တုိင္း ျဖစ္ေနတာပါ။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ျမစ္ဆံုဆည္ ေဆာက္ေနတဲ့ ေနရာကိုေတာ့ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြ ေျပာေနတာေတြ ၾကားရတယ္၊ ဖတ္ရတယ္။ ဒီဧရာဝတီျမစ္ေဘးမွာ ေနေနတဲ့သူဆိုေတာ့ ၾကားတာနဲ႔တင္ ၾကက္သီးထတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ မိုးႀကီးတဲ့ ရာသီမွာေတာင္ ဒီေန႔ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ေရႀကီးရင္၊ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရႀကီးတာေလ။ ဒီေန႔ ဟိုမွာ ေရက်ရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရက်တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ေရေလွာင္ကန္ႀကီး တခုခုျဖစ္လို႔ ျမစ္ႀကီးနား ေရျမဳပ္ရင္ ေနာက္ေန႔ ကသာမွာ ေရျမဳပ္မွာပဲ။ ဒုကၡေရာက္ၾကဦးမယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆည္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကိုယ္တတ္တဲ့ ပညာနဲ႔ တားဆီးသြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ ထားတယ္။
ေမး။ ။ တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္တဲ့အျပင္ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ဆံုဆည္ ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ၊ စာေပပညာရွင္ေတြနဲ႔ ဘယ္လို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈေတြ ရွိလဲ။ ေဒသခံေတြကို ပညာေပးတာမ်ိဳးကအစ ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္မယ္ထင္လဲ။ ဘယ္လို ျဖစ္ေစခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ ျမစ္ဆံုဆည္ ကန္႔ကြက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔က နည္းနည္းေတာ့ အဆက္ျပတ္ ေနတယ္ဗ်။ ဒါေပမယ့္ တခါေတာ့ သူတို႔ ကသာကို လာတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႕တယ္။ တကယ္တမ္း လူထုကို တန္ဖိုးရွိရွိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပညာေပး တာမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ အပ်င္းေျပ လင္းပိုင္ၾကည့္ရံု သက္သက္ထက္ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ ေဒသခံေတြကို ပညာေပးေစခ်င္တယ္။ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ ေဝမယ္၊ ေဟာေျပာမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဟာေတြကို ေရးၿပီး ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ ေျပာမယ္၊ စာကပ္မယ္ေပါ့။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ေစခ်င္တယ္။
အဲဒီတုန္းက သူတို႔အဖြဲ႕လာတုန္းကဆို ရုပ္ရွင္မင္းသား ရဲတိုက္ ပါတယ္ဗ်။ ရဲတုိက္ဆိုရင္ နယ္ေတြက၊ ရြာခံေတြက အရမ္းကို သေဘာက် ေနၾကတာ။ အဲဒီေတာ့ ရြာေတြမွာ ရဲတုိက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ ျပမယ္ဗ်ာ၊ သူတို႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လိုက္နာလို႔ရမယ့္ အခ်က္ကေလးေတြကို ေျပာျပမယ္ဆိုရင္ ပိုထိေရာက္မယ္ ထင္တယ္ဗ်။ ပရိသတ္ သိတဲ့သူ တေယာက္ေယာက္က ေျပာရင္ ပိုထိေရာက္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဥပမာ - က်ေနာ္ေျပာတယ္ ဆိုရင္ အခြန္း ၁၀၀ ေျပာ၊ တခြန္း နားထဲေရာက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔လို နာမည္ရွိတဲ့သူ တေယာက္က ေျပာလိုက္ရင္ တခြန္းေျပာ၊ တခြန္း နားထဲကို ဒိန္းကနဲ ေရာက္မယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းႏုိင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဒသခံ မီဒီယာ သမားေတြကလည္း တတ္ႏုိင္သေလာက္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မယ္၊ ကူညီေပးမယ္၊ သူတို႔ကလည္း အဲဒီလို နာမည္ရွိၿပီး ပရိသတ္ သိတဲ့သူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ပညာေပးမယ္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပ့ါဗ်ာ။
ေမး။ ။ ကာတြန္းဆရာ တေယာက္၊ ျမစ္ကမ္းေဘး ျမစ္ညာက ေဒသခံ တေယာက္အေနနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြကို တခုခု ေျပာခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘာေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာ ရွိတယ္ဗ်။ ကမၻာမွာ ထင္ရွားတဲ့ျမစ္ႀကီးေတြ ရွိတဲ့ထဲမွာ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးလည္း ပါတယ္။ ျမစ္တစင္းက တႏုိင္ငံလံုးနဲ႔ သက္ဆုိင္ ေနတယ္ဆိုတာ ဒီ ဧရာဝတီပဲ ရွိတာ။ ဒီေတာ့ ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးက တန္ဖိုးရွိတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြ ဂုဏ္ယူရတဲ့ ျမစ္ႀကီး။ ဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ ထိမ္းရမွာ။ ဒါကို အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား ဆိုတာနဲ႔ ဗန္းျပ ကိုင္ေပါက္ၿပီး ေျပာေနတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လက္သင့္ခံလို႔မရဘူး။
သူတို႔က အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားလို႔ ေျပာတယ္ ဆိုရင္ လူထုက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဳးစီးပြား ရွိမွာလဲ။ တကယ္တမ္း သူတို႔ ေျပာသလို ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔က ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရမွာေလ၊ တရုတ္ႀကီးက ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းယူသြားမွာ။ ဒါႀကီး ေအာင္ျမင္သြားရင္ တုိင္းျပည္က တိုးတက္သြားမလား၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးသြားမလား၊ ေခတ္မီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္သြားမလား၊ မျဖစ္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီကရတဲ့ အသီးအပြင့္က ဘယ္သူေတြစားရမလဲ၊ ဒါေတြ လူတုိင္းလည္းသိေနတာပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနတာ ႏုိင္ငံေရး မဟုတ္ဘူး၊ အမ်ိဳးသားေရး ဆိုေတာ့ ေမာင္နီအစိုးရ ျဖစ္ေစ၊ ေမာင္ျဖဴ အစိုးရျဖစ္ေစ လူထု အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစမယ့္ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို ေျပာရမွာပဲ။ အဲဒီလို ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး လက္ညႇိဳး မထိုးေစခ်င္ဘူး။ ျမစ္ဆံုဆည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အႏၱရာယ္ျဖစ္လာရင္ NLD လည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ ႀကံ့ခိုင္ေရးလည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ စစ္တပ္လည္း ျဖစ္မွာပဲ၊ KIO၊ KIA လည္းျဖစ္မွာပဲ။ ဒါ အမ်ိဳးသားအားလံုးနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းႀကီး ပ်က္သြားလို႔လည္း ဒီအစိုးရ ျပဳတ္က် သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို ဘာလို႔လုပ္ခ်င္ေနရတာလဲ။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ ကိုယ့္အတၱနဲ႔ယွဥ္ၿပီး လူထုဒုကၡေရာက္မယ့္ အလုပ္မ်ိဳးေတြ မလုပ္ၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ခ်င္တာပါ။ ဒါပါပဲ။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား မဟုတ္ဘဲ၊ တရုတ္ အက်ိဳးစီးပြားပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ လူထုဆႏၵကို ေတာင္းဆိုေနတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒါကိုေတာ့ လက္ေလွ်ာ့ေပးပါလို႔ ေျပာခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ။
No comments:
Post a Comment