ႏိုင္ငံေရး ဓားစာခံမ်ား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆုံးသြားခ့ဲၿပီးေသာ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ခ်မွတ္ခ့ဲေသာ လမ္းစဥ္မ်ားကိုႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔လိုသလိုသာ အသုံးခ်ခ့ဲၾကၿပီး ေခတ္အဆက္ဆက္ ယေန႔အထိတိုင္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ဓားစာခံအျဖစ္ အသုံးခ်ေနဆဲျဖစ္ေနသည္။

၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား

မၾကေသးခင္က လြတ္ေျမာက္လာေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား နာမည္ေက်ာ္ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ ကိုဇာဂနာ ေျပာခ့ဲသလို ဆိုမာလီ ပင္လယ္ဓားျမမ်ား က့ဲသို႔ အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိုျပန္ေပးဆြဲထားၿပီး သူတို႔လိုခ်င္သည္ကိုရမွ လိုသေလာက္ သူတို႔အိတ္ကပ္ထဲက ထုတ္ေပးျခင္းကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
စာေရးသူ အေနျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျပည္လံုးကြ်တ္ လူထုဆႏၵျပပြဲေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၏ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ မ်ားကို ေလ့လာတင္ျပလိုပါသည္။
၈ ေလးလုံး အေရးခင္းကို စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းစဥ္ ပါတီစုံေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးၿပီး တပ္မေတာ္ သည္ စစ္တန္းလ်ားျပန္မည္ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားကို ေခြ်းသိပ္၍ နဝတ သည္  အၾကမ္းနည္းေရာ အႏုနည္းေရာကိုပါ သုံး၍ ၿဖိဳခြဲခ့ဲသည္။
တဘက္က မက္လုံးေပးေသာစကားကိုသံုးၿပီး အျခားတဘက္တြင္လည္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သေဘာထားျပင္းထန္ ေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္းဆီး၍ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း ထည့္ခ့ဲၾကရပါသည္။ ေနာက္ဆုံး ဒီမိုကေရစီ ေခါင္ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုပါ ဖမ္းဆီးၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ခ့ဲသည္။
၁၉၉၀-၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ကာလမ်ားအတြင္း ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ေသာ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီးခိုင္းခ့ဲ ၿပီး ေအ အဆင့္ကို ေထာင္အႏွစ္ ၂၀ ၊ ဘီ အဆင့္ကို ေထာင္ ၇ ႏွစ္ မွ ၁၀ ႏွစ္ ၊ စီ အဆင့္ကို ေထာင္ ၃ ႏွစ္ မွ ၅ ႏွစ္ သတ္မွတ္ ၿပီး ေထာင္ခ် ခိုင္းခ့ဲပါသည္။
ထုိစဥ္ကာလ ကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားသည္ စစ္အာဏာာရွင္ႀကီးမ်ား၏ လိုသလို အသုံးခ်ခံရမည့္ ဓားစာခံမ်ားျဖစ္လာရသည္။
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားအေနျဖင့္ အက်ဥ္းသားႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို လစဥ္ပံုမွန္ေတြ႔ဆံုၿပီး စစ္တပ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ေထာက္ ခံ ရန္ မက္လုံးေပး စည္းရုံးခ့ဲရပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံမႈ အစီရင္ခံစာကို အထက္ဌာနမ်ားသို႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွ ပံုမွန္တင္ျပခ့ဲရသည္။
ယေန႔က့ဲသို႔ နယ္ေထာင္မ်ားသို႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ပို႔ေဆာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမရွိဘဲ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္သာ ထားၿပီး ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို အထူးေဆာင္ႏွင့္ သီးသန္႔ေဆာင္မ်ားတြင္ ထားပါသည္။ ထိုစဥ္ကတည္းက အမ်ိဳးသားအေရးတြက္ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ့္အက်ိဳးမစြန္႔ႏိုင္သူမ်ားသည္ စစ္အစိုးရကို မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းခ့ဲၾကရပါသည္။
ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၊ ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသား ေခါင္း ေဆာင္မ်ားသာ တိုင္းျပည္အတြက္ ဒီမိုကေရစီအေရး ယုံၾကည္ခ်က္ခံယူခ်က္ကို မေျပာင္းမလဲ ယေန႔တိုင္ ႀက့ံႀကံ့ခိုင္ရပ္တည္ခ့ဲၾက သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအေနထားမွာပင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စစ္အစိုးရ၏ ဓားစာခံမ်ားအျဖစ္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ဝန္းက်င္မွစ၍ စစ္အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံတကာႏိုင္ငံေရးကို လ်စ္လ်ဴရွဳၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကို ထင္သလိုလုပ္၍မရမွန္း သိလာခ့ဲသည္။ ႏိုင္ငံတကာတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ သတင္းသည္ေပၚလြင္ထင္ရွားလာၿပီး ကုလသမဂၢအပါဝင္ အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဖိအားေပးမႈႀကီးထြားလာျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခ့ဲရသည္။ ဖိအားေပးမႈမ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္း သား လြတ္ေျမာက္ေရးသည္ အဓိက အခ်က္တခုအေနျဖင့္ ပါခ့ဲသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခ့ဲရသလို အျခားတဘက္တြင္လည္း Lobby Group(ညွိႏႈိင္းေရးအဖြဲ႕)ငွား၍ အေမရိကန္အစိုးရကို ခ်ဥ္းကပ္ခ့ဲရပါသည္။ ထိုကာလအတြင္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား
ျပဳေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ထိန္းသိမ္းထားသူမ်ားျပန္လည္လႊတ္ေပးၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ စစ္အစိုးရမွသေဘာထားႀကီး သေရာင္ ျပခ့ဲပါသည္။
အမွန္တကယ္ေတာ့ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေရွ႕ဆက္တိုးႏိုင္ရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မပါလွ်င္ အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ဟု သိရွိထား၍လည္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေမလတြင္ D C I Lobby Group အစီအစဥ္ျဖင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္သိန္းႏွင့္ မူးယစ္ေဆး ဝါး ႏွိမ္နင္းေရးမွ ရဲမႉးႀကီးခမ္းေအာင္ တို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ဝါရွင္တန္ၿမိဳ႕ကို လာေရာက္ၿပီးေနာက္ ဝါရွင္တန္ ျမန္မာသံရုံးမွေန၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို လႊတ္ေပးေၾကာင္းသတင္း အေစာဆုံးေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ေပးခ့ဲရပါသည္။ ထိုစဥ္အခိ်န္အခါကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ကို စစ္အစိုးရက အသုံးခ်ခ့ဲေသာ္လည္း စိတ္ရင္းေစတနာမမွန္ စိတ္ေကာင္းႏွစ္ လုံးေကာင္းမရွိခ့ဲ၍ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခ့ဲရသည္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္း အေရးခင္းလူသတ္ပြဲႀကီးၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ျပင္းထန္စြာ ႐ႈတ္ခ်မႈမ်ားႏွင့္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား ထပ္မံျဖစ္ ပြားခ့ဲၿပီးေနာက္ တဖန္ ျပန္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုခ်ဥ္းကပ္ခ့ဲရျပန္ပါသည္။ ဝန္ႀကီးတဦးကိုေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ေပး၍ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ဖြဲ႔ေစၿပီး ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈမ်ားလုပ္ခ့ဲၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးေရး ၊ အမ်ိဳးသားညီလာခံမူ အခ်က္အလက္ တခ်ိဳ႕ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳေရး ၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD)ကို အသိအမွတ္ျပဳေရး စသည္တို႔ကို အဓိကအခ်က္မ်ားအေနျဖင့္ ေဆြးေႏြးခ့ဲၾကဖူးပါသည္။
ထိုစဥ္ကလည္း နားလည္မႈ တစုံတရာ ရခ့ဲၿပီးကာမွ ရက္ပိုင္းအလိုမွာ NLD အမ်ိဳးသားညီလာခံတက္ၿပီးမွ အေျခအေနၾကည့္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံးျပန္လႊတ္ေပးမည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၏ တိုက္ရိုက္ျပင္ဆင္ အမိန္႔ေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲပ်က္ခ့ဲရဖူးပါသည္။
ယေန႔အခိ်န္အခါတြင္လည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အေရးသည္ ကိုဇာဂနာ ေျပာသလို “ကိုယ့္ အိတ္ထဲက ေပးရတာက်ေနတာပဲ အကုန္လုံးလႊတ္ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ” ျဖစ္ေနပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ လိုမ်ား ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ဓားစာခံအျဖစ္ လုပ္ေနၿပီလားဟု သံသယဝင္ခ့ဲမိပါသည္။
စာေရးသူ ေလ့လာၾကားသိရေသာ အတည္ျပဳဆဲသတင္းမ်ားကို ေထာက္လွမ္းေရးမွန္းေျခ ဆြဲၾကည့္ၿပီး စာဖတ္သူမ်ားကို တင္ျပလိုပါသည္။
ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ကို ဦးစြာရွင္းျပပါမည္။ သတင္းသည္ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ တိက်သည္ ျဖစ္ေစ မတိက်သည္ျဖစ္ေစ ခိုင္လုံသည္ျဖစ္ေစ မခိုင္လုံသည္ျဖစ္ေစ သတင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသတင္းကိုမွ အေျခအျမစ္ေပါင္းစုံမွ အခ်က္အလက္ေပါင္းစုံ စုစည္းၿပီး အကဲျဖတ္ အနက္ေကာက္ သတင္းတည္ေဆာက္ၿပီး သတင္းအဆင့္သတ္မွတ္ရပါသည္။ သတင္း အဆင့္သတ္မွတ္ရာမွာလည္း သတင္းျဖစ္ေပၚရာအေျခအျမစ္ ႏွင့္ သတင္း၏အမွားအမွန္ကိုေလ့လာသုံးသပ္ၿပီးမွ အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ သတင္းတခုျဖစ္လာသည္။
စာေရးသူရရွိသည့္ အတည္ျပဳဆဲသတင္းေတြအရ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လုပ္ကိုလုပ္မွျဖစ္မည္ဟု သေဘာထားရွိထားသူတဦး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တခ်ိန္တည္းမွာလည္း စစ္အစိုးရကာလ ဆရာသမားႀကီးမ်ား ႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ ဖက္ မ်ားကို အကာကြယ္ေပးရမည္ ဆိုေသာ စိတ္သေဘာထားရွိ ေနပါသည္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ရာတြင္လည္း ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ပူးေပါင္းေရး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံးလႊတ္ေပးေရးတို႔သည္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ျမန္မာ့အေရးစိတ္ဝင္စားသူမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားျဖစ္၍ လိုက္ေလ်ာရမည္ကို နားလည္သကဲ့သို႔ ၄င္း ဘက္ တြင္လည္း စစ္အစိုးရကာလ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခ့ဲမႈမ်ားအေပၚ ကုလသမဂၢမွ Commission of Inquiry မဖြဲ႔ေရး၊ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အေရး မယူေရးတို႔ အေပၚ ဘယ္သူ အာမခံခ်က္ေပးမည္လဲ ဆိုသည္မ်ားအတြက္ ေခါင္းခဲေနရသည့္ အခ်က္ တ ခ်က္ရွိပါသည္။
ထို ကိစၥမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္၍ တိုင္းရင္သားမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူရန္လည္း လိုေနပါသည္။ အားလုံးကို ၿခံဳသုံးသပ္ရလွ်င္ ဂုဏ္ သိကၡာရွိသည့္ အစိုးရျဖစ္ရန္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈျပဳလုပ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာတခု ခ်ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ေျပာရမည္ ျဖစ္သည္။
ပထမဦးဆုံး အႀကံေပးအဖြဲ႔မ်ားကို ယခင္ေခတ္ကာလမ်ားႏွင့္မတူ အစိုးရ၏ ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္မႉးမ်ားအျဖစ္ အသုံးျပဳလာသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးသူကို ထည့္သြင္းဖြဲ႔စည္းၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ခ့ဲသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
အဆိုပါပုဂၢိဳလ္မွတဆင့္ ႏိုင္ငံတကာအေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကး ရံပုံေငြအဖြဲ႔ လာေရာက္ျခင္းကိစၥ၊ ဥေရာပ ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕မွ အကူအညီေပးေရးကိစၥ၊ အာဆီယံ ကိစၥမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ကမ္းလွမ္းမႈမ်ား ရွိခ့ဲသည္။
၄င္းေနာက္ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္ႏွင့္ေတြ႔ဆုံခ့ဲၿပီးေနာက္ မၾကာမီ သမၼတႀကီးႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတြ႔ဆံုခ့ဲသည့္ အေျခ အေနထိ ေရာက္ခ့ဲပါသည္။
သမၼတဘက္မွ NLD ပါတီမွတ္ပုံတင္ၿပီး လႊတ္ေတာ္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေစလိုၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ ကိုေလးစားေစလို သည့္ သေဘာထားျပခ့ဲသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္မွလည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံးလႊတ္ေပးေရး ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥပေဒ ကိစၥမ်ား ေထာက္ျပမႈမ်ား ရွိေနပါသည္။
ဧရာဝတီျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းကိစၥကေတာ့ မေမ်ာ္လင့္ဘဲေပၚလာေသာျပႆနာ တခု ျဖစ္ပါသည္။ သမၼတအေနျဖင့္ အဆိုပါအခြင့္အေရး ကိုအသံုးျပဳ၍ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ၄င္း၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္အေပၚ ေထာက္ခံမႈအမ်ားႀကီးရယူသြားခ့ဲပါသည္။ ဆက္လက္၍ အက်ဥ္း သား ၆၀၀၀ ေက်ာ္ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးမည္ဟု ေၾကညာခ့ဲပါသည္။
သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအရ အဖမ္းခံထားရသူ (၂၀၀) ခန္႔ကိုသာလႊတ္ေပးခ့ဲရာ ထင္ရွားေသာ အႏုပညာသမား ကိုဇာဂနာ ႏွင့္ က်န္းမာ ေရးမေကာင္းသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္ ကိုသာ လႊတ္ေပးခ့ဲပါသည္။ တကယ့္ ႏိုင္ငံေရးသမား ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဆက္ လက္ ဖမ္းထားခ့ဲသည္။ ဓားစာခံမ်ားအျဖစ္ ဖမ္းဆီးထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါသည္။
စာေရးသူ ေလ့လာသိရွိ ရသေလာက္ကေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ NLD ထံမွ တစ္စုံတစ္ခုျပန္လည္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ဟု သိရပါသည္။
NLD အေနျဖင့္ ဆိုမာလီ ပင္လယ္ဓားျမမ်ားႏွင့္တူသည့္ အစိုးရဆီက ဓားစာခံ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံးကို အဖိုးအခ မည္မွ်ေပး၍ ေရြးရမည္လည္းကို ေစာင့္ၾကည့္ ရပါဦးေတာ့မည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္အႀကံျပဳလိုသည္မွာ စစ္အစိုးရတျဖစ္လဲ အရပ္သား အစိုး ရ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးကစားပြဲမ်ားတြင္ မခံရေစေရး နည္း ပရိယယ္ၾကြယ္ဝစြာျဖင့္ သတင္းလက္ဦးမႈရယူၿပီး တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္ႏႊဲ သြားႏိုင္ပါမွေတာ္ယုံက်မည္ျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္လိုသူမ်ား အင္အားႀကီးထြားလာရန္ လုပ္ေပးႏိုင္မွ စစ္ကြ်န္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္မွာျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဓားစာခံမ်ား အျမန္ လြတ္ေျမာက္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳလ်က္။     ။
(စာေရးသူ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ေအာင္လင္းထြဋ္သည္ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုး၌ သံမႉးႀကီး စသည့္ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္၌ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့သည္။)