အာပိေက တေကာင္ထြက္ တဲ႕... က်မတို႕လည္း အာပိေက တေကာင္ထြက္ဆိုတဲ႕

ဒီေန႕ မနက္ ၆နာရီမွာ အိပ္ရာထၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕ သြားဖုိ႕ ျပင္မိတယ္။ အမ်ိဳးသားက ေျပာတယ္၊ သီတင္းကၽြတ္မွာ သူမ်ားေတြက ဘုရားသြားၾကတယ္၊ က်မတို႕ သတင္းသမားေတြကေတာ႕ ေထာင္ေရွ႕သြားၾကမယ္တဲ႕။ဘာပဲ ေျပာေျပာ အိမ္ကေန ထြက္ခဲ႕တုန္းကေတာ႕ ရွိသမွ် ႏို္္င္ငံေရးသမားေတြ အကုန္လႊတ္ေပးလိမ္႕မလား ဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္နဲ႕ပါပဲ။
အင္းစိန္ေထာင္ဂိတ္၀ ေရွ႕ေရာက္ေတာ႕ နံနက္ ၇နာရီနဲ႕ မိနစ္ ၄၀ ေလာက္ရွိၿပီ လူေတြကေတာ႕ စမ်ားေနပါၿပီ၊ မ်က္ျမင္ေနရတာကေတာ႕ စုစုေပါင္း တေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ အရဲ၀တ္ ရဲေတြ၊ သတင္းေထာက္ေတြကေတာ႕ ထုံးစံအတိုင္းပဲေပါ႕။ အရင္ေရာက္ၾကရတဲ႕သူေတြပဲ။
ဟိုမွာ ဒီမွာ လြတ္ႏိုးႏိုးနဲ႕ လာေစာင္႕ၾကတဲ႕ သူေတြ ၾကားမွာ ရပ္ရင္း သတင္းေထာက္ေတြ အနွံ႕ပါပဲ။ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾက၊ အင္တာဗ်ဴးၾကနဲ႕ပါ။
က်မ အရင္ဆံုးအင္တာဗ်ဴးျဖစ္တာက ကေလးတေယာက္အေမပါ။ ၄ လသားအရြယ္ကေလးကို ခ်ီၿပီး ေခၚလာတယ္။ ဂိတ္၀နားက တံခါးနားမွာ ရပ္ေနေတာ႕ က်မက လူတိုးရင္ ကေလးထိလိမ္႕မယ္လို႕ သူ႕ကို ေျပာၿပီး လူရွင္းတဲ႕ေနရာေရြ႕ေနဖို႕ အၾကံေပးမိတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဗ်ဴးတာေပါ႕ေနာ္။
သူ႕အမ်ိဳးသားက ခ်ဲထီမႈနဲ႕ က်တာ။ ၂ ႏွစ္နဲ႕ ၆လ ေနပီးၿပီးဆိုေတာ႕ လြတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္နဲ႕ လာတာပါ။ဒါနဲ႕ ေနာက္တေယာက္ကို ဆက္ေမးမိတယ္။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးကေတာ႕ ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီ သားကို လာေစာင္႕တာတဲ႕ သားက ဘာအမႈလဲလို႕ ေမးေတာ႕ ေမွာင္ရိပ္ခိုမႈတဲ႕။
အဲ..ဒါနဲ႕ ေနာက္တေယာက္ သူကေတာ႕ အသက္ ၅၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသား၊ ဇနီးကိုလာေစာင္႕တာတဲ႕ ကေလးတေယာက္ကို လက္တြဲလို႕ ပါ။ သူကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ၂ လံုးထီေရာင္းရင္း ဖမ္းခံရတာတဲ႕ က်တာ ၁ ႏွစ္ရွိၿပီဆိုေတာ႕ လႊတ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး လာတာပါပဲ။
ေထာင္ေရွ႕မွာ မိုးလင္းကတည္းက လာေစာင္႕တဲ႕သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က အက်ဥ္းက်ေနတဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြပါ၊ မ်ားေသာအားျဖင္႕ ၂ လံုးထီမႈ၊ ခ်ဲမႈ၊ ခိုးမႈ၊ ျပည္႔တန္ဆာမႈ၊ မုဒိန္းမႈ စတဲ႕ အမႈေတြနဲ႕ က်တဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ မ်ားပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမိသားစု၀င္ ၁ စု ၂ စုကိုလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ သူတို႕ကို ေမးၾကည္႕ေတာ႕ မေမွ်ာ္လင္႕ပါဘူးတဲ႕။ ဒါေပမဲ႕ လြတ္လိုလြတ္ၾကားပါတဲ႕။ ေမွ်ာ္လင္႕ၿပီး မလြတ္ရင္ ရင္နာလို႕တဲ႕။
က်မလည္း ဟုတ္တာေပါ႕လို႕ ေျပာမိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အားတက္စရာေကာင္းတာက ျမစ္ၾကီးနားေထာင္ကေန ကိုဇာဂနာကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုတဲ႕ သတင္း၀င္ဘာတာပါပဲ။ က်မေရာ ၾကားၾကားသမွ် သတင္းသမားေတြေရာ အားတက္၀မ္းသာမိၾကပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႕ နံနက္ ၉နာရီေလာက္မွာ ေထာင္ဂိတ္၀သြားၿပီး မီဒီယာသမားနာမည္ေပးရင္းနဲ႕ ေစာင္႕တယ္။ ေနကလည္း ပူလိုက္တာ၊ မနက္ ၉နာရီပဲ ရွိေသးေပမဲ႕ ေနက က်က္က်က္ေတာက္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ က်မတို႕မွာ အလုပ္ေဇာနဲ႕ ပါ။ ပူမွန္းသိေပမဲ႕ ဘယ္သူမွ ထီးမေဆာင္းၾကဘူး၊ ေနပူထဲမွာ ရပ္ၿပီး အင္တာဗ်ဴးၾကတာပဲ၊ ဓါတ္ပံု ရိုက္ၾက၊ ဗီဒီယိုနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ၾကတာပါပဲ။
နံနက္ ၉နာရီ ခြဲေလာက္မွာ မီဒီယာသမားေတြ နာမည္ေခၚၿပီး အထဲကို ၀င္ခြင္႕ေပးတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေထာင္ျပင္မွာေတာ႕ လူအုပ္က ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ ၃ ေထာင္ေလာက္ ရွိပါတယ္။

ေနာက္ အထဲကို ၀င္ခြင္႕ရတယ္။ အဲဒီမွာေတာ႕ စိတ္ဓါတ္စက်တာပါပဲ။ အင္းစိန္ေထာင္ကေန လြတ္တဲ႕ ထဲမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင္႕ က်တဲ႕သူက ၂၉ ဦးလားပဲ ပါပါတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္မွာ နည္းတယ္ နယ္ေထာင္ေတြမွာ မ်ားႏိုင္တယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင္႕ေသးတယ္။ မေလ်ာ႕ေသးပါဘူး။
ဒါနဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္လိုက္၊ ထူးထူးျခားျခား ျမင္ကြင္းေလးဆိုရင္ ဗီဒီယိုေလး ရိုက္လိုက္နဲ႕ ေပါ႕။ ေထာင္ျပင္ကို ထြက္ၿပီး ဓါတ္ပံု၇ိုက္ေတာ႕ ေန႕လည္ ၁၁ နာရီ ေလာက္ရွိေနၿပီ။ အျပင္မွာ သတင္းေတြ စံုေနေတာ႕ လြတ္တဲ႕သူေတြထဲမွာ စုစုေႏြးပါတယ္။ ကိုကိုၾကီး နာမည္ပါေပမဲ႕ ဘယ္ကိုကုိၾကီးမွန္းလည္း မသိဘူး။ ကိုေဌးၾကြယ္ကလည္း မေသခ်ာဘူး ဆိုေတာ႕ စိတ္ဓါတ္က က်ခ်င္ေနပါၿပီ။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ နယ္က သတင္းေတြလည္း စံုလာၿပီ အင္းစိန္ေထာင္က လြတ္တာလဲ ၂၉ ဦးဆိုတာ ေသခ်ာ သြားၿပီ။ ေထာင္ေရွ႕မွာ ေစာင္႕ေနတဲ႕ သူေတ ြေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။လူအုပ္ၾကီးေတြကေတာ႕ တေယာက္ ထြက္တိုင္း လက္ခုတ္တခါတီးၿပီးအားေပးၾကတယ္။ လက္ခုပ္တီးေနတဲ႕ လူေတြကို ၾကည္႕ၿပီး က်မ ငိုခ်င္လာတယ္။
လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႕ေပးတဲ႕ အက်ဥ္းသားေပါင္း ၆၃၅၉ မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါလာပါသလဲ၊
ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႕၊ ကို၇်င္မီတို႕ မနီလာသိမ္းတို႕ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို႕ အျပင္ အျခား ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေအာင္ က်မတို႕ ဘယ္ေလာက္မ်ားေစာင္႕ၾကရဦးမလဲ။ ဒီေန႕ ရတဲ႕သတင္းေတြထဲမွာေတာ႕ သူတုိ႕နာမည္ေတြ မပါေသးတာ အေသခ်ာပါပဲ။
ေန႕လည္ ၁နာရီမွာ ကိုဇာဂနာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေရာက္မယ္ဆိုလို႕ က်မတို႕လည္း အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕ကေန ေန႕လည္ ၁၂နာရီေလာက္မွ စခြာခဲ႕ၿပီး ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို ေျပးရပါေတာ႕တယ္။ ေမာေမာနဲ႕ ေျပးရင္းအဲဒီအခ်ိ္န္မွာ က်မ ငယ္ငယ္တုန္းက အေမ ေျပာခဲ႕ဖူးတဲ႕ ပံုျပင္ေလးကိုပဲ သြားသတိရမိတယ္။
က်မက ငယ္ငယ္တုန္းက ပံုျပင္ၾကိဳက္ေတာ႕ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတို္င္း အေမ႕ကို ပံုျပင္ေျပာခိုင္းပါတယ္။ ေျပာခိုင္းတဲ႕အခါတိုင္း ပံုျပင္ ရွည္ရွည္ေလး ေျပာေနာ္လို႕ ေျပာတယ္။
အေမကေတာ႕ စိတ္သိတ္မရွည္ေတာ႕ က်မ ၁၀ ခါေတာင္းဆိုမွ ၁ ခါေလာက္ လိုက္ေလ်ာၿပီး ပံုေျပာတယ္။

အေမေျပာတဲ႕ ပံုေျပာရင္လည္း နားေထာင္ၾကည္႕ပါဦး။

အေမက ေျပာတယ္ မုဆိုးၾကီးက ငွက္ကေလးေတြကို ေန႕တိုင္းဖမ္းတယ္။ ဖမ္းမိတဲ႕ ငွက္ကေလးေတြကို ျခင္းၾကားၾကီးနဲ႕ သိမ္းထားတယ္။ တေနကုန္ ငွက္ဖမ္းတဲ႕အလုပ္ပဲ လုပ္ေနေတာ႕ သူမွာ ဖမ္းလို႕ရတဲ႕ ငွက္ေတြက အမ်ားၾကီးပဲ။ အဲဒီသတင္းကို ၾကားတဲ႕ ၇ြာက ဘုန္းဘုန္းက သူ႕ကို ေခၚၿပီး ဆူေလ႕ရွိတယ္။
မုဆိုးၾကီးက သေဘာေကာင္းခ်င္ေယာင္လည္း ေဆာင္တတ္တယ္။ ဘုန္းဘုန္းစကားကိုလည္း မပါယ္ရွား၀႔ံဘူး။ သူ႕ကို ရြာက ဘုန္းဘုန္းက ငွက္ေတြကို မဖမ္းဖို႕ ဆံုးမတိုင္း သူက ဘုန္းဘုန္းကို ကုသိုလ္လုပ္တဲ႕ အေၾကာင္း ေျပာတယ္၊
မုဆိုးၾကီးက အာပိေက တေကာင္ထြက္ ဆိုၿပီးေတာ႕ တေန႕ကို တေကာင္နႈန္းနဲ႕ ငွက္ေတြ လႊတ္လႊတ္ ျပပါတယ္တဲ႕။ သူ႕ျခင္းထဲမွာ ရွိတဲ႕ ငွက္ေတြအမ်ားၾကီးထဲကေနအာပိေက တေကာင္ထြက္ ၊အာပိေက တေကာင္ထြက္ဆိုၿပီးေတာ႕ တေန႕ကို တေကာင္ခ်င္း လႊတ္ျပတာ တကယ္ေတာ႕ သူဖမ္းေနတာက တေန႕ကို အေကာင္ ၂၀ ေက်ာ္ ၃၀ေလာက္ဖမ္းၿပီး တေကာင္ခ်င္း လႊတ္ျပေနတာေလ။ ဘယ္ေတာ႕မွ သူ႕ျခင္းထဲက ငွက္ေတြ မကုန္ဘူးဆိုတာကို ပံုျပင္နားေထာင္ရင္း သိလာေတာ႕ တကယ္ပဲ က်မ ငိုခ်င္လာတယ္၊ စိတ္ပ်က္လာတယ္ အဲဒီပံုျပင္နားေထာင္ရတိုင္းပါ။
ခုလည္း က်မတို႕ကို အာပိေက တေကာင္ထြက္ ဆိုတဲ႕ ပံုျပင္နဲ႕ပဲ ႏွစ္သိမ္႕ခံေနရၿပီလားလို႕ ေတြးေနမိပါတယ္။
May Thingyan Hein(Myitmakha)